12/22/2011
Ζούμε πάνω σε έναν πλανήτη που δημιουργήθηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια και ταξιδεύει στο διάστημα σε έναν διαρκή χορό γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 924.704 χιλιόμετρα την ώρα.

Η Γη (και όλοι οι υπόλοιποι πλανήτες) δημιουργήθηκε από τα απομεινάρια του νέφους αερίων από το οποίο δημιουργήθηκε ο Ήλιος.




Οι περισσότεροι πόροι του πλανήτη, είτε μιλάμε για νερό, για ορυκτά ή για οτιδήποτε άλλο είναι συγκεκριμένοι και δεν ανανεώνονται.
Η ατμόσφαιρα του πλανήτη και το νερό βρίσκονται σε μια αμοιβαία σχέση διαρκούς αλληλοκάθαρσης, το δε πετρέλαιο που αποτελεί την ραχοκοκαλιά της παγκόσμιας οικονομίας δημιουργήθηκε με την πάροδο όλων αυτών των δισεκατομμυρίων χρόνων και η αναπλήρωση του είναι τόσο αργή που είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.

Ο πλανήτης μας λοιπόν έχει όρια, βρίσκεται μες την μέση του πουθενά και οι πόροι του στους οποίους στηρίζεται ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν είναι ανεξάντλητοι.

Εδώ λοιπόν εμφανίζεται το παράδοξο της συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης.

Αν βρισκόμασταν σε έναν κόσμο όπου οι ρυθμοί ανανέωσης των πόρων ήταν διαρκείς τότε θα ήταν λογικό να μιλάμε για συνεχιζόμενη ανάπτυξη.

Εφόσον όμως δεν βρισκόμαστε ούτε κατά διάνοια σε έναν τέτοιο κόσμο, είναι εντελώς παράλογο να μιλάμε για τέτοιου είδους οικονομία, για την ακρίβεια η συγκεκριμένη πρακτική που εφαρμόζεται σήμερα από όλα τα κράτη του κόσμου θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως αντι-οικονομία.

Ουσιαστικά το οικονομικό μας σύστημα είναι απολύτως αποσυνδεδεμένο από τις  διεργασίες του φυσικού κόσμου, ένα χαρακτηριστικό το οποίο μπορεί μόνο να οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα.
Κάθε συσκευή, κάθε μηχανή, κάθε σπίτι, κάθε φάρμακο, κάθε αντικείμενο που μπορεί κανείς να προμηθευτεί προέρχεται από αυτούς τους πεπερασμένους πόρους.

Για πόσο ακόμα θα μπορούμε να μιλάμε για συνεχή ανάπτυξη, παίζοντας το παιχνίδι του χρηματοπιστωτικού συστήματος το οποίο για να υπάρξει προϋποθέτει την διαρκή κατανάλωση περισσότερων αγαθών, δεν το γνωρίζω, το μόνο σίγουρο είναι ότι εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα καταρρεύσει.
Στο σημερινό χρηματοπιστωτικό οικονομικό σύστημα είναι τεχνικά αδύνατο να καλυφθούν οι ανάγκες όλων των ανθρώπων, το οικονομικό παιχνίδι που παγκοσμίως παίζεται εις βάρος των περισσοτέρων ανθρώπων πάνω σε τούτο τον πλανήτη απλά δεν έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει σε όλους να ζήσουν και να ευημερήσουν, είναι ένα σύστημα όπου νικάς ή χάνεις, ανεξάρτητα από την κατάσταση του φυσικού κόσμου και το τι είμαστε σε θέση να παράγουμε και να επιτύχουμε τεχνικά.

Δεν πιστεύω ότι το παρόν οικονομικό σύστημα θα καταρρεύσει λόγο των εγγενών  αδικιών που δημιουργεί ως σύστημα αυτό κάθε αυτό, εννοώντας την ταξική διαστρωμάτωση, τους διαχωρισμούς, τους πολέμους κλπ,  γιατί ο κόσμος έχει γεννηθεί μέσα σε αυτό το στρεβλό σύστημα και έχει μάθει να μη το αμφισβητεί και να το αποδέχεται ως φυσιολογικό. 

Δυστυχώς πρώτα θα επέλθει η σημαντική φθορά του υλικού μας  κόσμου, η έλλειψη των πόρων θα είναι εκείνη που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε νέες, πιο λογικές κατευθύνσεις.

Αυτό όμως – ευτυχώς - σημαίνει, ότι το οικονομικό σύστημα που με νύχια και με δόντια στηρίζεται από τις απανταχού ηγεσίες του κόσμου καταρρέει εκ των έσω.

Αν εμείς οι άνθρωποι θέλουμε να επιβιώσουμε θα πρέπει να αντιληφθούμε την πραγματική κατάσταση έτσι όπως ακριβώς είναι κι όχι όπως ένα απαρχαιωμένο οικονομικό σύστημα θέλει να είναι. 
Θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες και προτάσεις. Να διαφυλάξουμε τον πεπερασμένο μας πλανήτη για τις επόμενες γενιές και να στρέψουμε την προσοχή μας προς τον φυσικό κόσμο που εκ των πραγμάτων υπαγορεύει την κατεύθυνση στη οποία πρέπει να κινηθούμε.

Το τέλος της διαρκούς «οικονομικής ανάπτυξης» θα σημάνει την αρχή ενός πιο ανθρώπινου κόσμου και τελικά ίσως, έστω και αργά, μας επιτρέψει σαν είδος να χρησιμοποιούμε τη φράση «έλλογο ον» κι αυτό να σημαίνει πραγματικά αυτό που εννοεί.




Νίκος Φασόλας

Δείτε Επίσης:

Popular Posts

Video

Ads

Από το Blogger.

Multimedia Updates