Στην Οικονομία βάσει πόρων, όλοι οι πόροι του κόσμου χαρακτηρίζονται ως κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων της Γης!


Απο τον Jaqcues Fresco δημιουργό και Διευθυντή του The Venus Project.   
Μετάφραση: Νίκος Φασόλας 30/5/2010

Η Οικονομία βάσει πόρων είναι ένα σύστημα στο οποίο όλα τα αγαθά και οι υπηρεσίες είναι διαθέσιμες χωρίς τη χρησιμοποίηση των χρημάτων, πιστώσεων, ανταλλαγής ή οποιοδήποτε άλλο σύστημα χρέους ή υποτέλειας. Όλοι οι πόροι αποτελούν κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων κι όχι μόνο λίγων εκλεκτων. Η υπόθεση πάνω στην οποία αυτό το σύστημα βασίζεται ειναι στο ότι η Γη έχει άφθονους πόρους. Η Πρακτική όμως του επιμερισμού των πόρων μέσω των χρηματο-οικονομικών μεθόδων κρίνεται πλέον άνευ σημασίας και αντιπαραγωγική για την επιβίωσή μας.

Στη σύγχρονη κοινωνία έχουμε πρόσβαση σε εξαιρετικά προηγμένες τεχνολογίες,  μπορούμε να διαθέσουμε τα τρόφιμα, την ένδυση, τη στέγαση και την ιατρική περίθαλψη, Να ενημερώσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να αναπτύξουμε μια απεριόριστη διάθεση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που δεν θα μολύνουν το περιβάλλον. Παρέχοντας  μια αποτελεσματικά σχεδιασμένη οικονομία, ο καθένας μπορεί να απολαύσει ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο με όλες τις ανέσεις μιας μεγάλης τεχνολογικής κοινωνίας.

Η Οικονομία βάσει πόρων θα αξιοποιήσει τους υπάρχοντες πόρους από τη γη και τη θάλασσα, τα υλικά μηχανήματα, τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, κλπ. για την ενίσχυση της ζωής του συνόλου του πληθυσμού. Σε μια οικονομία που βασίζεται σε πόρους και όχι στα χρήματα, θα μπορούσαμε εύκολα  να παράγουμε όλα τα αναγκαία για τη ζωή παρέχοντας έτσι υψηλό επίπεδο διαβίωσης για όλους.

Στην Οικονομία βάσει πόρων, όλοι οι πόροι του κόσμου χαρακτηρίζονται ως κοινή κληρονομιά όλων των ανθρώπων της Γης, με τελικό αποτέλεσμα να ξεπεραστεί η ανάγκη για τα τεχνητά σύνορα που χωρίζουν τους ανθρώπους. Αυτή η ένωση είναι επιτακτική για το μέλλον μας.

Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αυτή η προσέγγιση, του VP,  για μια  παγκόσμια διακυβέρνηση δεν έχει καμία σχέση και τίποτε κοινό με τους τωρινούς στόχους μιας παγκόσμιας ελίτ για να σχηματιστεί μια  κυβέρνηση στον κόσμο με τις μεγάλες εταιρείες στο τιμόνι, και την συντριπτική πλειοψηφία των παγκόσμιου πληθυσμού υποταγμένη σε αυτούς. Το όραμά μας για την παγκοσμιοποίηση ελευθερώνει και εξουσιοδοτεί το κάθε άτομο στον πλανήτη να είναι το καλύτερο που μπορεί να είναι, δεν είναι για να ζει σε συνθήκες απόλυτης υποταγής σε ένα εταιρικό όργανο διοίκησης.

Οι προτάσεις μας, δεν προσθέτουν μόνο στην ευημερία των ανθρώπων, αλλά παρέχουν επίσης τις αναγκαίες πληροφορίες που θα επιτρέψουν στον καθένα  να συμμετάσχει σε οτιδήποτε είναι ικανός και σε οποιαδήποτε περιοχή της αρμοδιότητάς του. Η επιτυχία θα μετριέται για τον καθένα με γνώμονα την ικανοποίηση των ατομικών επιδιώξεων του και την καλυτέρευση του και όχι στην απόκτηση του πλούτου, την ιδιοκτησία και την εξουσία.

Προς το παρόν, έχουμε αρκετούς υλικούς  πόρους για να παρέχουμε ένα πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο για όλους τους κατοίκους της Γης. Μόνο όταν οι ανάγκες του πληθυσμόυ υπερβαίνουν τη φέρουσα ικανότητα του τόπου διαμονής δημιουργούνται  προβλήματα και αναδύονται η απληστία, η εγκληματικότητα και η βία. Ξεπερνώντας τη σπανιότητα, τα περισσότερα από τα εγκλήματα, ακόμη και οι φυλακές της σημερινής κοινωνίας δεν θα είναι πλέον αναγκαία.

Η Οικονομία βάσει πόρων θα καταστήσει δυνατή τη χρήση της τεχνολογίας για την αντιμετώπιση της σπανιότητας των πόρων με την εφαρμογή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τη μηχανοργάνωση και αυτοματοποίηση παραγωγής και αποθεμάτων, τη σχεδίαση ασφαλούς ενεργειακής απόδοσης των πόλεων , με προηγμένα συστήματα μεταφορών, με την παροχή καθολικής υγειονομικής περίθαλψης και περισσότερο σχετική εκπαίδευση, και πάνω από όλα θα γεννηθεί ένα  νέο σύστημα παροχής κινήτρων με ανθρώπινη και περιβαλλοντική ανησυχία.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι υπάρχει πάρα πολύ τεχνολογία στον κόσμο σήμερα, και ότι η τεχνολογία είναι η κύρια αιτία της ρύπανσης του περιβάλλοντος μας. Αυτό δεν συμβαίνει. Είναι η κατάχρηση και η κακή χρήση της τεχνολογίας που θα πρέπει να είναι κύριο μέλημα μας. Σε έναν πιο ανθρώπινο πολιτισμό, οι μηχανές, αντί να παίρνουν (όπως γίνεται σήμερα) τις θέσεις από τους ανθρώπους,  θα έκαναν εφικτή την συντόμευση της εργάσιμης μέρας για τους ανθρώπους, θα  αυξάνονταν  η διαθεσιμότητα των προϊόντων και των υπηρεσιών που φτάνει σε αυτούς και θα μεγάλωνε ο  χρόνος των διακοπών τους.

Αν χρησιμοποιούσαμε τις νέες τεχνολογίες για την αύξηση του βιοτικού επιπέδου για όλους τους ανθρώπους, τότε η έγχυση της τεχνολογίας και των μηχανών στην κοινωνία, δεν θα αποτελούσε πλέον απειλή.

Η Οικονομία βάσει πόρων θα περιλαμβάνει επίσης γενικευμένες προσπάθειες για την ανάπτυξη νέων, καθαρών και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: της γεωθερμικής ενέργειας, την ελεγχόμενη σύντηξη, την Ηλιακή, τα  Φωτοβολταϊκά, τον Άνεμο, τα κύματα και παλιρροϊκή ενέργεια. Θα είμαστε τελικά σε θέση να έχουμε ενέργεια σε απεριόριστη ποσότητα που θα μπορούσε να ωθήσει τον ανθρώπινο πολιτισμό μας για χιλιάδες χρόνια. Η Οικονομία βάσει πόρων θα πρέπει επίσης να δεσμευτεί για τον επανασχεδιασμό των πόλεών μας, τα συστήματα μεταφορών, καθώς και τις βιομηχανικές μονάδες, επιτρέποντάς τους να είναι πιο αποδοτικά ενεργειακά, πιο καθαρά, και να εξυπηρετούνται  άνετα οι ανάγκες όλων των ανθρώπων.

Τι άλλο θα μπορούσε να σημαίνει η Οικονομία βάσει πόρων; Τεχνολογία έξυπνη και αποτελεσματική, συντήρηση και αειφορία  της ενέργειας, μείωση των απόβλητων, και παροχή  περισσότερου ελεύθερου χρόνου για όλους. Με την αυτοματοποιημένη καταγραφή σε παγκόσμια κλίμακα, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία μεταξύ παραγωγής και διανομής. θρεπτικά και υγιεινά τρόφιμα θα είναι διαθέσιμα  σε όλους και η σημερινή τεχνική της προγραμματισμένης τεχνητής απαρχαίωσης για το χρηματικό κέρδος θα είναι περιττή και δεν θα σε υφίσταται μια οικονομία βάσει  πορων.

Καθώς θα ξεπερνιέται η ανάγκη για επαγγέλματα που βασίζονται  στο νομισματικό σύστημα, για παράδειγμα, δικηγόροι τραπεζίτες, ασφαλιστικοί πράκτορες, το μάρκετινγκ και η διαφήμιση, οι πωλητές, και οι  χρηματιστές, ένα σημαντικό ποσό των αποβλήτων που δημιουργείται από αυτά τα επαγγέλματα θα εξαλειφθούν. Σημαντικά ποσά ενέργειας θα σωθούν από την εξάλειψη των ανταγωνιστικών προϊόντων, όπως στα εργαλεία, στα σκεύη φαγητού, κατσαρολικά και ηλεκτρικές σκούπες κλπ. Η Επιλογή είναι καλή. Αλλά αντί για εκατοντάδες διαφορετικές εταιρείες και μοναδες κατασκευής, καθώς και όλα τα έγγραφα και το προσωπικό που απαιτείται για να κατασκευαστούν παρόμοια προϊόντα, μόνο λίγα από τα υψηλότερης ποιότητας θα ήταν αναγκαία για την εξυπηρέτηση του συνόλου του πληθυσμού. Η μόνη μας έλλειψη αυτή τη στιγμή,  είναι αυτή της δημιουργικής σκέψης και της νοημοσύνης, από εμάς τους ίδιους  αλλά και από τους εκλεγμένους ηγέτες μας για την επίλυση αυτών των προβλημάτων.

Το πιο πολύτιμο, αναξιοποίητο σήμερα αγαθό είναι η ανθρώπινη επινοητικότητα.

Με την κατάργηση του χρέους, ο φόβος της απώλειας της εργασίας ενός ατόμου δεν θα είναι πλέον απειλή. Η διαβεβαίωση αυτή, σε συνδυασμό με την εκπαίδευση πάνω στον τρόπο που συνδεόμαστε ο ένας τον άλλον με πολύ πιο ουσιαστικό τρόπο, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τον ψυχικό κάματο και το άγχος, αφήνοντας μας ελεύθερους να εξερευνήσουμε και να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας.

Αν η σκέψη της εξάλειψης των χρημάτων σας προβληματίζει ακόμα, σκεφτείτε το εξής: Αν μια ομάδα ανθρώπων με χρυσό, διαμάντια και χρήματα αποκλειστούν σε ένα νησί που δεν έχει πόρους, όπως  τροφή, καθαρό αέρα και  νερό, ο πλούτος τους δεν θα είχε καμια σημασία για την επιβίωσή τους . Μόνο όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι  τα χρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο της διανομής τους. Κανείς δεν θα μπορούσε, για παράδειγμα, να πωλήσει τον αέρα που αναπνέουμε ή το νερό που σε αφθονία κατεβαίνει σαν ρυάκι από το βουνό. Παρόλο λοιπόν που ο αέρας που αναπνέουμε και το νερό που πίνουμε είναι πολύτιμο, βρίσκονται σε αφθονία και έτσι δεν μπορούν να πωληθούν.

Το χρήμα είναι σημαντικό μόνο σε μια κοινωνία  με περιορισμένους πόρους,  για να επιβιώσει μια τέτοια κοινωνία όπου υπάρχει πραγματική έλλειψη πόρων θα  πρέπει τα αγαθά να παρέχονται με δελτίο και οι άνθρωποι να δέχονται τα χρήματα ως μέσο ανταλλαγής για αυτους τους σπάνιους πόρους.


Jacques Fresco - Κοινωνικός μηχανικός, βιομηχανικός σχεδιαστής, συγγραφέας, ομιλητής, οραματιστής,  εφευρέτης, δημιουργός και Διευθυντής του The Venus Project.

                                         ------------------------------------




Δείτε τον απο κόντα στην διάλεξη που θα δώσει στην Αθήνα 11 Ιουνίου 2010 και ώρα 18:30, στο Ξενοδοχείο Imperial. 

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.thezeitgeistmovement.gr/activism/venus-project-world-lecture-tour/

Κοινωνιολογία

H Κοινωνιολογία συχνά ορίζεται ως "Η μελέτη της κοινωνίας, της Ανθρώπινης κοινωνικής αλληλεπίδρασης". Αυτός ο τομέας εξετάζει τις κοινωνικές δομές, γνωστικές και υλικές.

Ένα παράδειγμα μιας γνωστικής κοινωνικής δομής είναι το καθιερωμένο όργανο της θρησκείας και πώς η λειτουργία της έχει επιπτώσεις στη συλλογική συνειδητοποίηση. Για παράδειγμα, οι υπέρ της ζωής χριστιανοί μοιράζονται μια διάθεση ότι η ανθρώπινη "ζωή" είναι ένα χωριστό στοιχείο από τη φύση και ότι η δολοφονία ενός αγέννητου εμβρύου είναι λάθος. Ταυτόχρονα, το νομισματικό σύστημα που βασίζεται στον ανταγωνισμό έχει τους υπερασπιστές του που βάζουν εμπρός τις ιδέες για το πώς ο ανταγωνισμός είναι η παραγωγικότερη κοινωνική στάση ζωής στην οποία οι άνθρωποι θα πρέπει συμμετέχουν.

Από την άλλη πλευρά οι υλιστικού τύπου κοινωνικές δομές, είναι προφανείς με τη μορφή των εταιρειών και των κυβερνήσεων, και έχουν μεγάλη επιρροή στην κοινωνία. Φυσικά, όλες οι υλιστικού τύπου κοινωνικές δομές αιμορραγούν πάνω στην Γνωστική σφαίρα, και έχουν πάντα μια ιδεολογία από πίσω τους.

Τώρα, ένα κοινό θέμα που απασχολεί την κοινωνιολογία είναι αυτό που έχει να κάνει με την "ανθρώπινη φύση" και τα αποτελέσματά της με μια συλλογική έννοια. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν διδαχτεί ότι τα ανθρώπινα όντα είναι από τη φύση τους ανταγωνιστικά μεταξύ τους, μαζί με την παραδοχή ότι, η κοινωνική διαστρωμάτωση και η ιεραρχία, είναι επίσης μια "φυσική τάση του ανθρώπου".

Αυτό είναι μια πλάνη.

Αν εξετάσουμε, για παράδειγμα, μια αγέλη λιονταριών, θα δούμε ότι η κοινωνική ιεραρχία και ο βίαιος ανταγωνισμός ισχύει, στις περισσότερες περιπτώσεις, για την απόκτηση της τροφής.
Η σύγκριση αυτή είναι αυτό που οδηγεί τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα φυσικό φαινόμενο και στην ανθρώπινη κοινωνία (ο πόλεμος, η απληστία, το «εγώ», κ.λπ.). Αυτό όμως που παραβλέπουμε, είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες σε κάθε περίπτωση.

Η αγέλη των Λεόντων ζει σε ένα κόσμο της σπανιότητας και της έλλειψης.
Δεν έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν παγίδες για να βρουν τρόφιμα και δεν έχουνε πρόσβαση σε μια σταθερή πηγή τροφής όποτε το θέλουν. Θα πρέπει να κυνηγούν και να αγωνίζονται μεταξύ τους για την τροφή. Αυτό φυσικά δημιουργεί ανταγωνισμό, για να επιβιώσουν, τα λιοντάρια ΠΡΕΠΕΙ να είναι επιθετικά το ένα με το άλλο.
Με τη σειρά της, αναπτύχθηκε και η ιεραρχία, έτσι το ισχυρότερο από αυτά τα λιοντάρια να κερδίζει τα περισσότερα, και μετά ήρθε η σειρά της η άσκηση της κυριαρχίας τους πάνω στα υπόλοιπα με στρωματοποιημένο τρόπο.

Ομοίως, στην σημερινή ανθρώπινη κοινωνία μας, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Ο άνθρωπος ζει μέσα σε αυτού του είδους την έλλειψη ή τη σπανιότητα από την αυγή της ύπαρξής του. Ωστόσο, καθώς τα χρόνια περάσαν, πρέπει να γινόμαστε όλο και πιο "πολιτισμένοι" λόγω της ικανότητάς μας να δημιουργούμε. Σε αντίθεση με τα Λιοντάρια, ο άνθρωπος είναι σε θέση να δημιουργήσει εργαλεία και να θέσει σε κίνηση τις διαδικασίες που θα τον ελευθερώσουν από μια συγκεκριμένη δουλεία ή πρόβλημα, μειώνοντας έτσι την έλλειψη.

Λαμβάνοντας υπόψη λοιπόν αυτήν την «διορατικότητα» βλέποντας την σε ένα θεμελιώδες επίπεδο, και καταλαβαίνοντας ότι αυτή η σπανιότητα θα μπορούσε να εξαλειφθεί, αν το κατανοήσουμε αυτό, τότε η συμπεριφορά του ανθρώπου θα υποστεί δραματικές αλλαγές, απομακρύνοντας μας από τον ανταγωνισμό, τη δεσπόζουσα εις βάρος των άλλων θέση και την ταξική διαστρωμάτωση.

Ομοίως, οι παρωχημένες ιδεολογίες που δεν αντέχουν πια στη δοκιμασία του χρόνου, όπως η θεϊστικές θρησκείες, συνθέτουν αυτόν τον μύθο ότι η ανθρώπινη κοινωνία πρέπει να είναι φτιαγμένη με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Για παράδειγμα, η Καθολική ιδεολογία δηλώνει ότι οι άνθρωποι "γεννιούνται με την αμαρτία".

Αυτό είναι παράλογο, απαρχαιωμένο και βασίζεται σε μια πρωτόγονη κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε ένα βρέφος Γκάντι ή σε ένα βρέφος Χίτλερ ... το περιβάλλον είναι αυτό που διαμορφώνει το άτομο και ως εκ τούτου την κοινωνία (και αντίστροφα).

Συνεπώς, η πραγματική κοινωνιολογική αλλαγή θα προέλθει από την εξάλειψη των συνθηκών που προκαλούν τα μοντέλα της αποκλίνουσας συμπεριφοράς ρυπαίνουν τις κοινωνίες μας. Φυλακές, Αστυνομία και νόμοι είναι ένα απλό συνονθύλευμα και, στην πραγματικότητα, έχουν την τάση να κάνουν τα πράγματα χειρότερα με την πάροδο του χρόνου.

Τελικά, θα πρέπει να επέλθει ο επανασχεδιασμός του πολιτισμού μας για να αλλάξει η ανθρώπινη συμπεριφορά προς το καλύτερο.

Τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν διάφορα πράγματα σε πολλαπλά επίπεδα και αφορούν την κοινωνία μας, άρα εμάς τους ίδιους.

Πολλοί από εμάς θα τα χαρακτηρίζαμε παράλογα, κάποιοι άλλοι θα τα χαρακτήριζαν «φυσικό επακόλουθο» και κάποιοι άλλοι απλά δεν θα ασχολιόντουσαν.

Όπου κι αν κοιτάξει κανείς θα παρατηρήσει μια διαρκή αδικία να συντελείται, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής.

Αν εξετάσουμε δε πιο προσεκτικά θα παρατηρήσουμε ότι οι αιτίες που δημιουργούν και συντηρούν αυτή τη διαρκή αδικία στην κοινωνική μας ζωή είναι άμεσα συνδεδεμένες με την κατανόηση που έχουμε για κάποιες παράμετρους που διέπουν τις σύγχρονες κοινωνίες.

Αυτές οι παράμετροι που διέπουν τις σύγχρονες κοινωνίες είναι:

1. H Κοινωνιολογία που συχνά ορίζεται ως "Η μελέτη της κοινωνίας, της Ανθρώπινης κοινωνικής αλληλεπίδρασης"

2. Η ψυχολογία που συχνά ορίζεται ως «Η επιστήμη που ασχολείται με τις πνευματικές / νοητικές διαδικασίες και την συμπεριφορά».

3. Η Πνευματικότητα όπου ένας τυπικός ορισμός θα ήταν: "Η αίσθηση της σημασίας και του σκοπού. Μία αίσθηση του εαυτού μας και της σχέσης του με αυτό που είναι μεγαλύτερο από τον εαυτό μας".

4. Η Τεχνολογία η οποία αφορά το αποτέλεσμα της εφαρμογής της (θεωρητικής) επιστημονικής γνώσης με στόχο την δημιουργία ενός αντικειμένου με πρακτικό όφελος.

5. Η Βιωσιμότητα γενικά, αφορά μια βιώσιμη πρακτική, είναι μια πρακτική που λαμβάνει υπόψη την υγεία του μέλλοντος. Εντούτοις, αυτή η ιδέα δεν αναφέρεται μόνο στο φυσικό, υλικό κόσμο -ισχύει επίσης για τη σκέψη, τις πεποιθήσεις, την ανθρώπινη συμπεριφορά και την κοινωνία σαν σύνολο.

Αυτές λοιπόν είναι οι 5 παράμετροι που έχουν αγνοηθεί ή απλά δεν έχουν γίνει κατανοητές από εκείνους που διαχειρίζονται τις τύχες όλων όσων απαρτίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες αλλά και απο έμας τους ίδιους που αποτελούμε την κοινωνία.

Ευτυχώς για εμάς που αποτελούμε την κοινωνία υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ενώ και αυτοί νιώθουν την αδικία γύρω τους, αφιέρωσαν ολόκληρη την ζωή τους για να μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε όλα τα παραπάνω.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον επιστήμονα και κοινωνικό σχεδιαστή, αλλά πάνω από όλα πραγματικό άνθρωπο, Jacques Fresco, για την σημαντικότατη για όλους μας δουλειά του.

Θα σας παραθέσω λοιπόν την κάθε μία ξεχωριστά σε μια προσπάθεια αφύπνισης που ίσως  να μας βοηθήσει να απαλλαχτούμε από την αδικία που συντελείται, όχι ερήμην μας, αλλά εις βάρος όλων μας