Η Γη μας «γεννήθηκε» πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ταξιδεύει σε τροχιά γύρω από τον κίτρινο Ήλιο του ηλιακού μας συστήματος με ταχύτητα περίπου 110.000 χμ ανά ώρα. Βρίσκεται στην «χρυσή ζώνη» μεταξύ του πλανήτη Αφροδίτη και του πλανήτη Άρη, ονομάζεται χρυσή ζώνη γιατί είναι στην ιδανική απόσταση από τον Ήλιο ώστε να μπορεί να συντηρήσει ζωή.
Η Γη μας έχει νερό, οξυγόνο, μια τεράστια ποικιλία από χλωρίδα και πανίδα και την περιβάλει ένα πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο που προστατεύει όλες τις μορφές ζωής που την κατοικούν από το εχθρικό περιβάλλον του διαστήματος.

Τα χρωστάμε όλα σε αυτήν λοιπόν, την κάθε ανάσα που παίρνουμε, το κάθε χαμόγελο, την κάθε όμορφη στιγμή που περνάμε με τον/την σύντροφο μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τον σκύλο μας... όλα επειδή αυτός ο πλανήτης που μας φιλοξενεί διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες για να υπάρχουμε. Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι ποιο σημαντικό από την Γη, κάτι πιο άξιο σεβασμού; μνείας ή εορτασμού;

Μεθαύριο, Τρίτη 22 Απριλίου είναι η παγκόσμια μέρα της Γης, για όσους δεν το ξέρουν η μέρα αυτή, αφιερωμένη στον πλανήτη μας, γιορτάζεται σε 192 χώρες ανά τον κόσμο από το 1970. Είναι μια μέρα που οι άνθρωποι γιορτάζουμε τις ομοιότητες μας, την στενή σχέση μεταξύ μας και με τον πλανήτη που μας φιλοξενεί.

Δυστυχώς στην Ελλάδα είναι μια από της ελάχιστα έως καθόλου γνωστές εορτές. Βλέπετε, εμείς στην Ελλάδα είμαστε πιο "μάγκες" από τους άλλους κι έχουμε άλλα έθιμα. Άσε που δεν είναι και καμιά γενική αργία ώστε να αδράξουμε της ευκαιρίας και να πάμε σε κάνα χωριό.
Υπάρχουν και άλλες εορτές λοιπόν, πέρα από τις θρησκευτικές, τα απαρχαιωμένα έθιμα και του εμπορικού τύπου μικρο αργίες.
Αυτή η γιορτή είναι η ευκαιρία μας να αφιερώσουμε μια μέρα του χρόνου για να μάθουμε, να κατανοήσουμε, να αγκαλιάσουμε και να ευχαριστήσουμε, τη Μητέρα Γη.  

Χωρίς να χρειάζεται να δώσουμε κάποια υπερφυσική, πνευματική η υπερβατικού τύπου χροιά, γιορτάζουμε την ύπαρξη μας σε αυτό το καταφύγιο της ζωής έχοντας γνώση του τι μας προσφέρει ετούτος ο πλανήτης, γιατί χωρίς αυτά που απλόχερα μας δίνει, εμείς απλά δεν θα μπορούσαμε να υπάρχουμε.

Γιορτάστε λοιπόν την παγκόσμια μέρα της Γης με διάφορους τρόπους:

1.    Μιλήστε στα παιδιά σας για την Γη, τι είναι; Που βρίσκεται; Πότε δημιουργήθηκε; Γιατί είναι ο μοναδικός πλανήτης (που έως τώρα γνωρίζουμε) ικανός να φιλοξενεί Ζωή;

2.    Πηγαίνετε με τα παιδιά σας σε μουσεία φυσικής ιστορίας και σε εκδηλώσεις, σεμινάρια και διαλέξεις που μιλούν για την οικολογία και την εξέλιξη των ειδών, θα τα βοηθήσετε να καταλάβουν την στενή μας σχέση με τον πλανήτη που μας φιλοξενεί και τα άλλα πλάσματα που τον κατοικούν και είναι αδέρφια μας.


3.    Διοργανώστε μια βραδιά παρακολουθώντας ένα σπουδαίο Ντοκιμαντέρ σαν το HOME, ή το LIFE με φίλους, συγγενείς ή με τα παιδιά σας και μετά κουβεντιάστε πάνω σε αυτό.

4.    Μάθετε για τις νέες τεχνολογίες στις καλλιέργειες, υδροπονική, αεροπονική και ενημερωθείτε για τις ανεξάντλητες πηγές ενέργειας, Ηλιακή, Αιολική, Γεωθερμική, κυματική κλπ.


Θα μπορούσα να σκεφτώ πολλά ακόμη να προτείνω, αλλά δεν έχει τόσο σημασία το τι θα προτείνω εγώ αλλά το τι θα κάνετε εσείς.

Εύχομαι αυτή η παγκόσμια μέρα της Γης να μην αφήσει για ακόμη μια φορά τους Έλληνες ασυγκίνητους και να αρχίσει επιτέλους να εδραιώνεται στην συνείδηση μας ως η μεγαλύτερη εορτή του χρόνου.
Μια γιορτή που δεν βασίζεται σε εξ αποκαλύψεως αλήθειες, ούτε σε εμπορικές σκοπιμότητες, μια αληθινή γιορτή για όλους μας, πέρα από χρώματα, προκαταλήψεις, εθνότητες και θρησκείες.
Κάθε 22 του Απρίλη, ευχηθείτε στον άλλο χρόνια πολλά γιατί πραγματικά σημαίνει κάτι, αλλά μην μείνετε μόνο σε αυτό γιορτάστε με την καρδιά σας το μεγαλύτερο φυσικό γεγονός, την ύπαρξη σας πάνω σε τούτο το μοναδικό επίτευγμα της φύσης συμμετεχοντας ενεργα σε εκδηλώσεις.
Μάθετε οι ίδιοι και βοηθήστε και τους άλλους να μάθουν τι σημαίνει να είμαστε ζωντανοί πάνω σε τούτο τον πανέμορφο πλανήτη που ονομάζουμε Γη.

Σύνδεσμοι: 
Βικιπαίδεια
Earthday Network

Tippi is a tiny blonde girl who lives in Africa. She has a brother by the name of Abu who weighs five tons, and her cats are huge and much stronger than her daddy.

This may sound like surrealistic fiction, but it is the true story of Tippi, daughter of two French filmmakers and wildlife photographers, working in southern Africa.

Their life in the bush, dunes and swamps, and about Tippi's endearing kinship with wild animals, particularly Abu, a five-ton elephant.

More pictures of tippi here

Official Website here

Απωλέσαμε τα συναισθήματα μας ως ανθρώπινα όντα, χάσαμε την ικανότητα μας να καταλαβαίνουμε πότε πληγώνουμε τους άλλους και απλά γίναμε κυνικοί.

Αντί να προσπαθούμε να διορθώσουμε τα πράγματα, τα κάνουμε χειρότερα.

Δύσκολο να ξεφύγει κανείς από το Εγώ του.
Εύκολο να ξεχνά κι εύκολο να πικραίνει τους άλλους.

Έτσι μας μάθανε....στο εύκολο, από ότι φαίνεται το ίδιο μάλλον θα μάθουμε και στα παιδιά μας.

Την εποχή που ο άνθρωπος – ο Homo Sapiens – εμφανίστηκε πριν από 200.000 χρόνια, αλλά και μέχρι πριν από μερικούς αιώνες υπήρχε η φυσική έλλειψη, η σπανιότητα των πόρων.

Το ίδιο το περιβάλλον στο οποίο ο άνθρωπος εξελίχθηκε ήταν αυτό που του υπαγόρευε τις κοινωνικές συνθήκες, παρόμοιες με εκείνες των άλλων ζώων.



Αν εξετάσουμε, για παράδειγμα, μια αγέλη λιονταριών, θα δούμε ότι η κοινωνική ιεραρχία και ο βίαιος ανταγωνισμός ισχύει, στις περισσότερες περιπτώσεις, για την απόκτηση της τροφής. Η σύγκριση αυτή είναι που οδηγεί τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα φυσικό φαινόμενο και στην ανθρώπινη κοινωνία (ο πόλεμος, η απληστία, το «εγώ», κ.λπ.). Αυτό όμως που παραβλέπουμε, είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες σε κάθε περίπτωση. Η αγέλη των Λεόντων ζει σε ένα κόσμο της σπανιότητας και της έλλειψης. Δεν έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν παγίδες για να βρουν τρόφιμα και δεν έχουνε πρόσβαση σε μια σταθερή πηγή τροφής όποτε το θέλουν. Θα πρέπει να κυνηγούν και να αγωνίζονται μεταξύ τους για την τροφή. Αυτό φυσικά δημιουργεί ανταγωνισμό, για να επιβιώσουν, τα λιοντάρια ΠΡΕΠΕΙ να είναι επιθετικά το ένα με το άλλο. Με τη σειρά της, αναπτύχθηκε και η ιεραρχία, έτσι το ισχυρότερο από αυτά τα λιοντάρια να κερδίζει τα περισσότερα, και μετά ήρθε η σειρά της άσκησης της κυριαρχίας τους πάνω στα υπόλοιπα με στρωματοποιημένο τρόπο.

Ο μοναδικός τρόπος απόκτησης πόρων για να επιβιώσει εκείνη την περίοδο και ο άνθρωπος, ήταν εκείνος της αγέλης.
Η αγέλη, η απλούστερη μορφή κοινωνικής συμβίωσης, εκεί όπου ο δυνατότερος εξουσιάζει τους υπόλοιπους και κρατάει για τον εαυτό του το μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας της επιβίωσης.

Στην κορυφή της αγέλης, θα βρεθούν για χιλιάδες αιώνες, εκείνοι οι λίγοι που θα χρησιμοποιούν την εξουσία, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απέκτησαν, εις βάρος τον υπολοίπων. θα δημιουργούν εργαλεία που θα τους καθιστούν ακόμη πιο ισχυρούς και που θα τους τοποθετούν σε όλο και πλεονεκτικότερη θέση σε σχέση με τους υπολοίπους.
Εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή της αγέλης θα δημιουργήσουν θεσμούς και ινστιτούτα, φτιαγμένα στα μέτρα τους, ώστε τα θεμέλια της εξουσίας τους να παραμένουν ακλόνητα μέσα στις χιλιετίες που θα ακολουθήσουν...



…φτάνοντας στο σήμερα.

Σήμερα η τεχνολογία επιτρέπει στον άνθρωπο να παράγει τόση τροφή που θα μπορούσε να ταΐσει αμέτρητες φορές τον πληθυσμό ολόκληρου του πλανήτη!

Ο Άνθρωπος έχει εξοστρακίσει την έλλειψη και την σπανιότητα, παρόλα αυτά 15.000.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, γιατί άραγε;



Κάθε χρόνο παράγονται:
400 εκατομύρια τόνοι κρέας βοδινού
60 δισεκατομμύρια τόνοι κρέας από κοτόπουλα
600 εκατομμύρια τόνοι κρέας γαλοπούλας
400 εκατομμύρια τόνοι αρνίσιου κρέατος
2 δισεκατομμύρια τόνοι κρέας πάπιας
100 εκατομμύρια τόνοι ψαριών
650 εκατομμύρια τόνοι γάλακτος
2,5 δισεκατομμύρια τόνοι δημητριακών
2 δισεκατομμύρια τόνοι φρούτων & λαχανικών

Δηλαδή: Περίπου 70 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΟΝΟΙ τροφής το χρόνο!!!

Ο ένας τόνος ζυγίζει 1000 κιλά, ο μέσος άνθρωπος δεν χρειάζεται περισσότερο από 850 γραμμάρια για κάθε γεύμα την μέρα!

Άρα η απαντήσεις στο γιατί 1.5 δισεκατομμύριο άνθρωποι σήμερα ζουν σε μια μόνιμη κατάσταση πείνας, γιατί ένας άνθρωπος πεθαίνει από πείνα κάθε 3,6 δευτερόλεπτα, γιατί τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού παιδιών τρώνε ελάχιστα έως καθόλου, θα πρέπει να αναζητηθούν στο κοινωνικό μας σύστημα.



Ο μόνος λόγος που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω βρίσκεται στην απλοϊκότητα του κοινωνικού «μοντέλου της αγέλης». Για να συντηρηθεί αυτό το μοντέλο, θα πρέπει να συντηρηθεί η αιτία που το κάνει αναγκαίο, αυτή ονομάζεται «τεχνητή έλλειψη».

Σπάνια αναρωτιόμαστε για πράγματα που καθημερινά μας περιτριγυρίζουν, αυτό συμβαίνει γιατί έτσι είναι φτιαγμένο το κοινωνικό σύστημα, μέσα στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης δεν υπάρχει χρόνος για ερωτήσεις.

Για παράδειγμα, αναρωτηθήκατε ποτέ τι γίνεται σε όλα αυτά τα προϊόντα πάνω στα ράφια των σούπερ μάρκετ όταν εσείς δεν είσαστε εκεί να τα αγοράσετε;



Τίποτα. Μένουν εκεί, πάνω στα ράφια, έως ότου να φτάσει η ημερομηνία λήξης τους και μετά να γίνουν...απορρίμματα.
Κανείς δεν τα έφαγε, πήγανε χαμένα, και κατά την διάρκεια της παραμονής τους στα ράφια χιλιάδες άνθρωποι ανά την γη πέθαναν, χιλιάδες έρευνες, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ήρθαν στο φως της δημοσιότητας με θέμα τους την έλλειψη τροφής στον πλανήτη!!!

Ο άνθρωπος σήμερα έχει πρόσβαση σε περισσότερους πόρους από ποτέ, τους καταναλώνει όμως με ραγδαία ταχύτητα.
Για την μάνα Γη, ο άνθρωπος σήμερα, είναι το παιδί που δεν μεγάλωσε ποτέ. Όπως ένα κακομαθημένο παιδί που παίρνει ένα παιχνίδι και μετά από λίγο το καταστρέφει, έτσι κι ο άνθρωπος καταστρέφει όλα όσα απλόχερα του δόθηκαν.
Γιατί συμβαίνει αυτό;

Αυτό συμβαίνει γιατί, όπως είπαμε και παραπάνω, πρέπει να διατηρηθεί η έλλειψη και κατά συνέπεια το όφελος μερικών εις βάρος των υπολοίπων.



Οτιδήποτε υπάρχει σε αφθονία δεν χρειάζεται να έχει και τιμή κι αυτό έρχεται ενάντια στα σχέδια της αγέλης.

Ένα απλό παράδειγμα είναι το παρακάτω.

Σε ένα ορυχείο εξορύχθηκαν 10000 τόνοι διαμαντιών. Αν όλα αυτά τα διαμάντια έβρισκαν τον δρόμο τους προς τις αγορές το διαμάντι θα έχανε την αξία του, άρα και τα κέρδη εκείνων που το διαθέτουν στην αγορά.
Τι κάνουν λοιπόν για να συντηρηθεί η υψηλή του τιμή;
Καίνε το 90% (δεν αποθηκεύουν γιατί ελέγχονται) και ρίχνουν στην αγορά μόνο το 10%, σε περίπτωση που θέλουν ακόμα περισσότερο κέρδος ρίχνουν στην αγορά ακόμη λιγότερο. Το ίδιο συμβαίνει και στα περισσότερα προϊόντα όπως π.χ. στο πετρέλαιο αλλά και στις τροφές.

Φαίνεται τουλάχιστον παράλογο το γεγονός ότι σήμερα που υπάρχει η τεχνολογία για άφθονη ενέργεια, χωρίς τιμή, συντηρείται από το σύστημα, η παραγωγή ενός καυσίμου που διαρκώς μειώνεται (άρα ανεβαίνουν και οι τιμές του). Επίσης παράλογο είναι το να παράγονται ετησίως 70 δις τόνοι τροφής και παρόλα αυτά οι τιμές των τροφίμων να ανεβαίνουν παγκοσμίως!

Ακόμη πιο παράλογο θα μπορούσε να θεωρηθεί το γεγονός ότι υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές εταιρίες στον κόσμο που παράγουν τα ίδια πράγματα. Παραδείγματα αυτού του παραλογισμού υπάρχουν όσα και τα προϊόντα, ας πάρουμε όμως ένα.

Τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν πλέον κομμάτι της σύγχρονης κοινωνίας μας, δεν θα αναλύσουμε το πως έγινε αυτό, ούτε και την χρησιμότητα του, το θέμα είναι ότι υπάρχουν 200 εταιρίες που κατασκευάζουν ουσιαστικά το ίδιο προϊόν με αποτέλεσμα να καταναλώνουν περισσότερους πόρους από όσους θα έπρεπε.



Κατασκευάζουν με τέτοιο τρόπο το προϊόν τους ώστε να έχει μικρή διάρκεια ζωής, να χαλάει γρήγορα, ώστε να πρέπει να αντικατασταθεί με ένα καινούργιο. Έτσι ο κύκλος της παραγωγικής διαδικασίας ξεκινάει από την αρχή. Όσοι φυσικοί πόροι χρειάστηκαν για να φτιαχτεί το πρωταρχικό προϊόν, άλλοι τόσοι θα χρειαστούν και μετά από 6-12 μήνες για το επόμενο και ο κύκλος δεν σταματάει ποτέ. Ολόκληρη αυτή η διαδικασία γίνεται για το κέρδος, δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος.

Για να καταλάβουμε το μέγεθος της καταστροφής των φυσικών πόρων πρέπει πάλι να αναρωτηθούμε, τι γίνεται με τα κινητά τηλέφωνα όταν έρθει η ώρα της απόσυρσης τους από τα ράφια;

Αυτή η διαδικασία ισχύει σε όλους τους τομείς της παραγωγής, στα πάντα.

Αν το παραπάνω παράδειγμα το μεταφέρουμε σε ένα μικρότερο περιβάλλον, αυτό του σπιτιού του καθενός μας, θα ήταν σαν ένας άνθρωπος που μαγειρεύει αυγά για να φάει, αν κάθε φορά που το έκανε και ενώ δυο αυγά του αρκούν, έβαζε στο τηγάνι 400 αυγά και αντί για μια κουταλίτσα λάδι, 100 λίτρα λάδι, μετά να έτρωγε τα δύο και τα υπόλοιπα να τα πετούσε. (σημείωση: τα αυγά, όπως ακριβώς και οι φυσικοί πόροι, δεν είναι άπειρα!)
Κανένας ΛΟΓΙΚΟΣ άνθρωπος δεν θα το έκανε αυτό!

Στο βωμό λοιπόν της συντήρησης του κέρδους και κατά συνέπεια της «κοινωνίας της αγέλης», θυσιάζουμε τα πολύτιμα αποθέματα πόρων του πλανήτη μας, και καταστρέφουμε το περιβάλλον που μας συντηρεί στη ζωή.

Πόσο καιρό θα μας πάρει για να συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι ο ρόλος και η ευθύνη που έχουμε ως έλλογα όντα;

Πότε θα καταλάβουμε ότι η σημερινή κοινωνία που λειτουργεί με βάση το μοντέλο της αγέλης είναι πλέον παρωχημένη;

Εκείνοι που στέκονται στη κορυφή αυτού του συστήματος της αγέλης έχουν δημιουργήσει τα εργαλεία των διαχωρισμών για να το συντηρούν.



Έχουμε γαλουχηθεί, στο να πιστεύουμε ότι είναι στη «φύση του» ανθρώπου να κοιτάει τις αντιθέσεις, να ανταγωνιζόμαστε ο ένας τον άλλο, να είμαστε εγωιστές, να ψάχνουμε διαρκώς να βρούμε αυτά που μας διαχωρίζουν, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνότητα, το χρήμα, κι όχι απλώς να τα ψάχνουμε αλλά όταν τα βρούμε ή κάποιος μας τα «δείξει», εμείς με φανατικό τρόπο τα υποστηρίζουμε!

Σε αυτόν τον μικρόκοσμο που κάποιοι σοφοί κατασκεύασαν και συνειδητά διαμόρφωσαν, μάθανε σε όλους μας πως να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από την φύση...από τα πάντα, ακόμα κι από τους άλλους ανθρώπους, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να είμαστε καλά εμείς, αυτό για το οποίο πολεμάμε να είναι δίκαιο για εμάς, οι πράξεις μας να αφορούν μόνο το δικό μας κάλο, αυτό που καταλαβαίνουμε να είναι υποπροϊόν κατήχησης κι όχι εσωτερικής αναζήτησης... γιατί είναι πιο εύκολο να μας το πει ένας δάσκαλος, ένας αρχηγός...αρκεί να μην το ανακαλύψουμε εμείς οι ίδιοι, να μην έχουμε αυτή την ευθύνη.



Η αλήθεια είναι ότι, πρέπει να καταλάβουμε, πως αυτοί η διαχωρισμοί είναι τεχνητοί κι ότι όλα είναι ένα, όπως έλεγε και ο Παρμενίδης ο Ελεάτης πριν από 2500 χρόνια κα αποδεικνύει σήμερα η κβαντική φυσική. Από τον μικρόκοσμο των σωματιδίων και των κυττάρων, έως το μεγαλύτερο άστρο στο σύμπαν, στη βάση τους, όλα είναι ένα. Όλα είναι φτιαγμένα από τα ίδια πρωταρχικά υλικά.

Μέσα από το πέρασμα εκατομμυρίων άλλων μορφών ζωής η φύση έφτασε σε εμάς. Μας επέλεξε για την φροντίδα της Γης, ενός μικρού κομματιού βράχου που αιωρείται μέσα σε ένα ασύλληπτα τεράστιο σύμπαν.



Ήρθε επιτέλους ο καιρός να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει άλλο τέτοιο κομμάτι βράχου, που εμείς να γνωρίζουμε. Ετούτος ο βράχος είναι για εμάς μοναδικός.

Η αξία του τεράστια, ανεκτίμητη.

Πρέπει να πάψουμε να είμαστε τα κακομαθημένα παιδιά της φύσης και επιτέλους να αναλάβουμε τον ρόλο και την ευθύνη που έχουμε ως το μοναδικό έλλογο ον πάνω στον πλανήτη.

Ήρθε καιρός να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχουν φυσικά εμπόδια που να διαχωρίζουν την σύνδεση του καθενός από μας με τον άλλο. Τα παρωχημένα κοινωνικά μοντέλα και η συντήρηση τους είναι το εμπόδιο.

Ολόκληρη η ανθρωπότητα χρειάζεται να ακολουθήσει μια άλλη πορεία πλεύσης. Μια πορεία που δεν θα καταστρέφει τα πάντα στο διάβα της.

Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο, ήρθε ο καιρός να τοποθετήσουμε αυτό το ανεκτίμητο δώρο εκεί που του αξίζει και να πάψουμε να το θεωρούμε δεδομένο.

--- Τέλος ---


Ξεκινήστε την αλλαγή προς αυτή τη νέα κατεύθυνση: thepangea.org

Δείτε αυτές τις ταινίες:

Zeitgeist-Addendum
Zeigeist-Moving Forward

Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν το ανθρώπινο είδος θα χρησιμοποιήσει της ικανότητες του για να προοδεύσει με ραγδαία βήματα έως την εποχή του μεσαίωνα. O μεσαίωνας έπληξε κυρίως την Ευρώπη και θα μπορούσε να ονομάζεται και περίοδος της βαρβαρότητας.



Σε αυτήν την περίοδο υπήρξε μια γενικότερη πτώση της τεχνολογικής, πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης του είδους.
Τα κυριοτέρα εμπόδια της προόδου του ανθρώπου ήταν: Ο Θρησκευτικός φανατισμός, η απόκτηση πόρων με γενικευμένους πολέμους, η αρρώστιες και η πείνα, το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών και η καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας 100 χρόνια πριν.

Ο άνθρωπος στην Ευρώπη θα φτάσει στην «αναγέννηση» στα μέσα του 15ου αιώνα.



Σημαντική πρόοδος όμως έχει συντελεστεί κατά την περίοδο του ευρωπαϊκού μεσαίωνα από άλλους ανθρώπους σε άλλες περιοχές της Γης, στην Ινδία, τον Αραβικό κόσμο, την Κίνα και την Αίγυπτο.

Μερικές από τις εφευρέσεις και ανακαλύψεις της περιόδου είναι: Το Χαρτί υγείας, το ρολόι, η πορσελάνη, ο Εμβολιασμός, το Νιτρικό, υδροχλωρικό, θειικό, και κιτρικό οξύ, Μηχανή χαρτοποιίας, το μπαρούτι, ο ανεμόμυλος, ο Μετρονόμος, η Δανειστική βιβλιοθήκη, η υποδερμική βελόνα, τα χειρουργικά ράμματα, το Θερμόμετρο, ο μεγεθυντικός φακός, η Μαγνητική πυξίδα, τα Πυροτεχνήματα, ο Γυάλινος καθρέφτης, η κοινή κλειδαριά, η χύτευση άμμου.

Με την Αναγέννηση ο άνθρωπος επανέρχεται στον δρόμο της αναζήτησης απαντήσεων. θα οδηγηθεί στην άνθηση των τεχνών, της τεχνολογίας και του εμπορίου. Θα εφευρεθούν τεχνολογίες που θα βοηθήσουν τον άνθρωπο να καλυτερέψει την καθημερινότητα του.

Υπήρξε άνθηση του πνεύματος και με τον καιρό η επιστήμες καταφέραν να απαλλαχτούν από τον ζυγό της «θεοκρατίας», που ενώ συνέχισε να έχει έντονη παρουσία στις ζωές των ανθρώπων, είχε πλέον λυγίσει μπροστά στις αληθινές αποκαλύψεις των επιστημών, που διαδέχονταν η μια την άλλη.



Περισσότερα για την πορεία των ανθρώπινων εφευρέσεων μπορείτε να βρείτε εδώ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_historic_inventions

Το 1609 ο άνθρωπος κατασκευάζει το τηλεσκόπιο και παρατηρεί για πρώτη φορά το μεγαλείο του σύμπαντος.

To 1674 ο άνθρωπος κατασκευάζει το μικροσκόπιο και ρίχνει την πρώτη του ματιά στον μικρόκοσμο από όπου όλα, ακόμη κι αυτός, ξεκίνησαν.



Όλη αυτή η γνώση, το ασταμάτητο ταξίδι προς την κατανόηση του κόσμου οδήγησε τον άνθρωπο στην σημερινή κατάσταση.

Ποια είναι όμως αυτή;

Που πραγματικά βρίσκεται σήμερα ο άνθρωπος σε σχέση με τον κόσμο που τον γέννησε;

Ποια είναι η σχέση του με τα άλλα είδη με τα οποία μοιράζεται τόσα πολλά κοινά χαρακτηριστικά;

Σε ποια κοινωνική κατάσταση φέρνει σήμερα ο άνθρωπος τα παιδιά του;

Κατάφερε τελικά ο άνθρωπος να αντεπεξέλθει στον ρόλο που η ίδια η φύση τον επέλεξε να διαδραματίσει ύστερα από 4 δις χρόνια εξέλιξης;

Πολλά τα ερωτήματα!

Το 1750μχ ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 791.000.000 (εκατομύρια).

Σήμερα, μόλις 259 χρόνια μετά, (Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009 ώρα 10:48) είναι 6.781.050.555 (περίπου 6,8 δις)
Φέτος γεννήθηκαν 104 εκατομύρια παιδιά και πέθαναν 44 εκατομύρια άνθρωποι.
Φέτος κόπηκαν 101.235.000.000 (αυτά είναι δις!) τ.μ. δάσους και φυτεύτηκαν 40.438.000.000 τ.μ. δάσους
Περισσότερα θα βρείτε εδώ: World Clock.

Με μια πρώτη ματιά αμέσως παρατηρούμε μια ανακολουθία, ένα παράδοξο.
Ποιο είναι αυτό;
Το γεγονός ότι ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται κάθε χρόνο κατά 60 εκατομύρια με το γεγονός ότι εξαφανίζονται 60 δισεκατομμύρια τ.μ. δάσους κάθε χρόνο!
Τι είναι αυτό που επιτρέπει την μοναχική μας ύπαρξη πάνω σε αυτό τον μοναδικό πλανήτη ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλους;
Μα φυσικά το οξυγόνο!

Αυτό είναι το παράδοξο.

Ενώ ή ανθρώπινη ανάγκη για το οξυγόνο αυξάνεται, οι φυσικές μηχανές παραγωγής του μειώνονται με ραγδαίους ρυθμούς!

Ο ίδιος ο άνθρωπος αυτοκτονεί και παίρνει μαζί του και όλα τα άλλα είδη που χρειάζονται το οξυγόνο για να ζήσουν.

Τι φταίει ώστε αυτό το μοναδικό επίτευγμα της φυσικής επιλογής, το μοναδικό είδος πάνω σε αυτόν τον πλανήτη που διαθέτει υψηλή διάνοια, αυτός που η ίδια η φύση τον επέλεξε να είναι ο σπιτονοικοκύρης αυτού του μοναδικού πλανήτη, να αυτοκτονεί και να αδιαφορεί για τον ίδιο τον θάνατό του;

Συνεχίζεται...[PART 6]

Πριν από 2.700 χρόνια ένας άνθρωπος, ο Ησίοδος δημιουργεί το ποίημα του «Θεογονία» (Κοσμογονία). Ο Ησίοδος θεωρούσε ότι αρχή του κόσμου υπήρξε το Χάος που γέννησε την Νύκτα, το Βασίλειο των νεκρών, την Γαία, τον Έρωτα (έλξη) και το Έρεβος.

Πριν από 2.600 χρόνια ένας άνθρωπος είπε, «για να κατανοήσουμε τον κόσμο, απαιτείται να γνωρίζουμε τη φύση του.» Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Θαλής ο Μιλησιος.



Πριν από 2.550 χρόνια ο Ηράκλειτος υποστηρίξε ότι η πρωταρχική ουσία στον Κόσμο είναι η ενέργεια (το πυρ) κι οτι ο κόσμος είναι «Πυρ αείζωον, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο» Σήμερα, μετά την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του Άλμπερτ Αϊνστάιν γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό είναι αλήθεια και ότι η ύλη και η ενέργεια είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετική κατάσταση.



Πριν από περίπου 2500 χρόνια, ένας άνθρωπος, ο Ηρόδοτος, καταγράφει για πρώτη φορά την ιστορία.

Την ίδια εποχή ο άνθρωπος, με πρωτοπόρο τον Ιπποκράτη, αρχίζει να μελέτα την ανατομία και τη φυσιολογία και δημιουργούνται τα θεμέλια της σύγχρονης ιατρικής. Το λεξιλόγιο περιλαμβάνει λέξεις όπως, χρόνια, κρίση, ανάρρωση, υποτροπή, και επιδείνωση.

Πριν από περίπου 2500 χρόνια ο Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, μέλος των Πυθαγορείων, βρίσκει την έδρα της αντίληψης στον εγκέφαλο. Ένας σύγχρονος του, ο Παρμενίδης ο Ελεάτης δίδασκε ότι «όλα είναι ένα». Την ίδια εποχή ο Λεύκιππος της Μιλήτου έλεγε ότι η κόσμος αποτελείται από κενό και άτομα, τα οποία είναι ανεπαίσθητα μεμονωμένα σωματίδια και διαφέρουν μόνο σε μέγεθος, σχήμα, και θέση. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Δημόκριτος αναπτύσσει την ατομική θεωρία του Λεύκιππου λέγοντας: Τα Άτομα δονούνται όταν βρίσκονται σε επαφή μέσα σε στερεά σώματα και υπάρχουν σε ένα χώρο ο οποίος έχει άπειρη έκταση και στον οποίο κάθε αστέρι είναι ένας ήλιος και έχει το δικό του κόσμο.



Πριν από 2400 χρόνια, ένας άνθρωπος, ο Σωκράτης, δημιουργεί την διαλεκτική μέθοδο της έρευνας. Για την επίλυση ενός προβλήματος, θα πρέπει το πρόβλημα να αναλυθεί σε μια σειρά ερωτημάτων (παραμέτρων), οι απαντήσεις οι οποίες σταδιακά θα οδηγήσουν στην απόσταξη της ζητούμενης απάντησης (αποτέλεσμα). Η επίδραση αυτής της προσέγγισης είναι πιο αισθητή σήμερα στη χρήση της επιστημονικής μεθόδου, και στην υπόθεση, που αποτελεί το πρώτο στάδιο αυτής.



2400 χρόνια πριν, ο άνθρωπος είχε μάθει αρκετά για την κίνηση του φεγγαριού που θα μπορούσε να προβλέψει την ακολουθία των εκλείψεων της σελήνης.

Πριν από περίπου 2300 χρόνια η Φυσική ιστορία αρχίζει με τον Αριστοτέλη και άλλους αρχαίους φιλοσόφους οι οποίοι ανέλυσαν την ποικιλομορφία του φυσικού κόσμου. Από τους αρχαίους Έλληνες μέχρι το έργο του Carolus Linnaeus (επίσης γνωστός ως ο Carl Linnaeus, ή Carl von Linne) και άλλους φυσιολάτρες 18ου αιώνα, η κύρια ιδέα της φυσικής ιστορίας ήταν το naturae Scala ή Μεγάλη αλυσίδα των υπάρξεων, μια εννοιολογική διάταξη των ορυκτών, λαχανικών, τον πιο πρωτόγονων μορφών ζωής, και των πιο πολύπλοκων μορφών ζωής σε μια γραμμική κλίμακα της αύξησης της "τελειότητας", με αποκορύφωμα το ανθρώπινο είδος. Ο Αριστοτέλης αναφέρει πως «έχουμε γνώση σε ένα επιστημονικό γεγονός όταν δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι θα μπορούσε να είναι αλλιώς».

Πριν από 2300 χρόνια, ο Ερατοσθένης υπολογίζει την διάμετρο της Γης και ο Αρίσταρχος ο Σαμιος πρότεινε για πρώτη φορά ένα ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος.

Πριν από περίπου 2300 χρόνια, ο άνθρωπος εφευρίσκει την πυξίδα, την βίδα, τον νερόμυλο, το υνί και τον μοχλό.

Πριν από περίπου 2100 χρόνια ο άνθρωπος δημιουργεί το χαρτί.

Την ίδια περίοδο ο άνθρωπος δημιουργεί την πρώτη υπολογιστική μηχανή, το μηχανισμό των Αντικυθήρων



2000 χρόνια πριν, ο άνθρωπος εφευρίσκει τις ατμομηχανές - μηχανήματα που αξιοποιούν την θερμική ενέργεια του θερμού ατμού για την παροχή εργασίας και τις αντλίες.

Συνεχίζεται...[PART 5]

7,000,000,000,000,000,000,000,000,000 ή 7Χ1027 Άτομα αποτελούν το σώμα ενός ανθρώπου που ζυγίζει 70 κιλά.

100 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ! κύτταρα αποτελούν το ανθρώπινο σώμα



Τρία Όργανα έκαναν εφικτή την επιβίωση του ανθρώπου στην εξέλιξη των ειδών ζωής πάνω στην Γη:

1. Ο Εγκέφαλος
2. Ο αντίχειρας
3. Το Δέρμα


Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το τελικό προϊόν της αλληλοεπικάλυψης τριών εγκεφάλων οι οποίοι εμφανίστηκαν διαδοχικά στη διάρκεια της εξέλιξης των σπονδυλωτών.



Το εσώτατο κομμάτι του εγκεφάλου μας ονομάζεται «ερπητικός» εγκέφαλος, αποτελεί το παλαιότερο πιο πρωτόγονο μέρος του εγκεφάλου μας. Ο «ερπητικός» εγκέφαλος έχει παραμείνει αμετάβλητος, σε μεγάλο βαθμό, από την εξέλιξη και τον μοιραζόμαστε με όλα τα άλλα ζώα που έχουν σπονδυλική στήλη. ειδικεύεται στις ενστικτώδεις ακούσιες λειτουργίες (επαγρύπνηση, αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος, μυϊκός τόνος) Όλες οι ενστικτώδεις αντιδράσεις που οδηγούν σε επιθετικότητα προέρχονται από αυτό το κομμάτι του ανθρώπινου μυαλού.

Στην μέση βρίσκεται ο μεσεγκέφαλος ή μέσος εγκέφαλος που μοιραζόμαστε με όλα τα θηλαστικά.

Τέλος υπάρχει ο νεοφλοιός ή απλά εγκεφαλικός φλοιός, το τελευταίο βήμα της εξέλιξης του εγκεφάλου, μοναδική ανθρώπινη προίκα, έδρα της αφηρημένης σκέψης και του λόγου της έλλογης σκέψης και συνείδησης.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος γνωρίζει την ύπαρξη του.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από περίπου 100 δισεκατομμύρια νευρώνες.

Ο εγκέφαλος έχει δυναμικότητα επεξεργασίας των 0,1 τετρακισεκατομμύριον οδηγίες ανά δευτερόλεπτο.

Οι Πληροφορίες μπορούν να υποβάλλονται σε επεξεργασία από τον ανθρώπινο εγκέφαλο με ταχύτητα: από αργά, 0,5 μέτρα / sec μέχρι πιο γρήγορα σε 120 μέτρα / sec (περίπου 431 χμ / ώρα).

Ο εγκέφαλος γνωρίζει τα πάντα, αλλά δεν μπορεί να αισθανθεί τίποτα.

Οι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν μόνο το 10% ή λιγότερο του εγκεφάλου τους. Αυτό είναι μια κοινή παρανόηση.

Κάθε φορά που γίνεται η ανάκληση μιας μνήμης ή εμφανίζεται μια νέα σκέψη, δημιουργείται μία νέα σύνδεση στον εγκέφαλό σας.

Ο μέσος αριθμός των σκέψεων που οι άνθρωποι πιστεύεται ότι κάνουν κάθε μέρα είναι 70.000.

Πολλά ζώα, όπως οι χιμπατζήδες, διαθέτουν την ικανότητα για τη χρήση απλών εργαλείων. Όμως ο εγκέφαλος του ανθρώπου του δίνει την ικανότητα να συνδυάζει τα υλικά προκειμένου να δημιουργήσει ένα εργαλείο με πολλαπλές λειτουργίες. Κανένα όμως άλλο ζώο δεν έχει αυτή την ικανότητα.

Ο αντίχειρας βοήθησε το ανθρώπινο είδος αναπτύξει πιο ακριβείς και λεπτές κινητικές ικανότητες.



Ο αντίχειρας οδήγησε στην ανάπτυξη της δημιουργίας των εργαλείων.

Ο αντίχειρας διασφαλίζει ότι σημαντικές λειτουργίες του ανθρώπου, όπως η γραφή είναι δυνατές.

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο το ανθρώπινου σώματος και αποτελεί το 15% του συνολικού βάρους.



Η Ικανότητα του ανθρώπινου δέρματος να «ψύχει» το σώμα με τον ιδρώτα, τον βοήθησε να επιβιώσει σε περιόδους όπου η τροφή ήταν σπάνια (παγετώνες).
Έτσι μπορούσε να διατηρεί τις δυνάμεις του κατά την διάρκεια του κυνηγιού, σε αντίθεση με άλλους θηρευτές που έπρεπε να σταματήσουν για να ξεκουραστούν και να «ψύξουν» το σώμα τους μέσω της αναπνοής.

Ο μηχανισμός εφίδρωσης του ανθρώπινου δέρματος, του έδωσε την ικανότητα της προσαρμοστικότητας σε διαφορετικά κλίματα. Αυτή η διαδικασία αναφέρεται ως εγκλιματισμός.

Συνεχίζεται...[PART 3]

Το σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,7 δισεκατομμύρια (ήτοι, 1.370 εκατομμύρια χρόνια πριν)



Το σύμπαν αποτελείται από:

• 4% άτομα (συνηθισμένη ύλη)
• 23% από ένα άγνωστο τύπο της σκοτεινής ύλης, και
• 73% από μια μυστηριώδη σκοτεινή ενέργεια

Οι πιο πρόσφατες εκτιμήσεις υποθέτουν ότι υπάρχουν 100 με 200 δισεκατομμύρια γαλαξίες στο Σύμπαν, καθένας από τους οποίους έχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια(ήλιους). Σε μια πρόσφατη γερμανική προσομοίωση υπερυπολογιστή ο αριθμός ανέβηκε ακόμα περισσότερο στα 500 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΑΛΑΞΙΕΣ!

Ο Γαλαξίας μας αποτελείται από περίπου 200 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ Αστέρια (ήλιους)



Ο μεγαλύτερος γαλαξίας που έχει ανακαλυφθεί βρίσκεται στο εσωτερικό του συμπλέγματος Abell 2029 και περιέχει 100 τρισεκατομμύρια αστέρια. Αυτό είναι 100.000.000.000.000 αστέρια (Ήλιοι!)

Η τελευταία υπόθεση λέει ότι μόνο στον Γαλαξία μας υπάρχουν από 1 δις πλανήτες έως 500 δις.

Το Ηλιακό μας σύστημα δημιουργήθηκε πριν από περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Το Ηλιακό μας σύστημα αποτελείται από: 8 πλανήτες, 4 Πλανήτες νάνους, 166 Δορυφόρους, 90,000 αστεροειδείς μεταξύ Άρη και Δία και από την Ζώνη αστεροειδών Kuiper που είναι 200 φορές μεγαλύτερη. Μόνο ένας πλανήτης φιλοξενεί ζωή στο ηλιακό μας σύστημα, η Γη.



Η «κατοικήσιμη» ζώνη για το ηλιακό μας σύστημα ξεκινάει μετά την Αφροδίτη και τελειώνει πριν τον Άρη, μόλις 70 εκατομμύρια μιλίων σε ένα ηλιακό σύστημα που εκτείνεται πάνω από 1 δισεκατομμύριο μίλια.

Η Γη διαμορφώθηκε σε περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια

"ζωή" είναι η κατάσταση που διακρίνει τους ενεργούς οργανισμούς από την ανόργανη ύλη.

Πριν από 3.8 δις χρόνια εμφανίζεται το πρώτο κύτταρο.

Τα Κυανοβακτήρια ή αλλιώς η Άλγη, εμφανίστηκε πριν από 3 δισεκατομμύρια χρόνια. Είναι οι πρώτοι οργανισμοί που έχουν την ιδιότητα της φωτοσύνθεσης και μπορούν από διοξείδιο του άνθρακα και νερό να απελευθερώνουν οξυγόνο ως απόβλητο. Παράγουν, ακόμη και σήμερα, το 70% του οξυγόνου στην Γήινη ατμόσφαιρα.



Πριν από 2.1 δις χρόνια εμφανίζονται τα ευκαρυωτικά κύτταρα. Είναι ένας οργανισμός του οποίου τα κύτταρα περιέχουν πολύπλοκες δομές εγκλωβισμένα μέσα σε μεμβράνες. Σχεδόν όλα τα είδη των μεγάλων ειδών είναι ευκαρυωτικοί οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων των ζώων, των φυτών και μυκήτων.

Η Ασπόνδυλη ζωή στη Γη άρχισε πριν από περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια

Τα Ψάρια εξελίχθηκαν πριν από περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια

Πριν από 430 εκατομμύρια χρόνια κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα πρωτόγονα φυτά επί του εδάφους, έχουν εξελιχθεί από πράσινα φύκια (άλγη) που ζουν κατά μήκος των άκρων των λιμνών και των θαλασσών. Συνοδεύονται από μύκητες, που βοηθήσανε στον αποικισμό της γης μέσω της συμβίωσης.

Πριν από 340 εκατομμύρια χρόνια δάση από δέντρα καλύπτουν την Γη.



Τα Αμφίβια εξελίχθηκαν πριν από περίπου 360 εκατομμύρια χρόνια

Τα Ερπετά εξελίχθηκαν πριν από περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια

Οι Δεινόσαυροι εξελίχθηκαν πριν από περίπου 220 εκατομμύρια χρόνια



Τα πρώτα ανθρωποειδή άρχισαν να εμφανίζονται πριν από περίπου 7 εκατομμύρια χρόνια

Από 60 έως 300 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ! σπέρματα υπάρχουν σε κάθε εκσπερμάτωση.

1 Μονάχα σπέρμα αρκεί για να γονιμοποιηθεί ένα ωάριο.



7 Εκατομύρια χρόνια εξέλιξης χρειάστηκαν έως τον σημερινό Ηomo Sapiens

Ο Ηοmo Habilis είναι το πρώτο γνωστό είδος του γένους Homo, εμφανίζεται πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια.

540.000 χρόνια πριν, τα πρώτα ίχνη χρήσης της φωτιάς από τους άνθρωπους του γένους Homo.

Ο Homo Sapiens πρωτο εμφανίζεται πριν από περίπου 200.000 χρόνια



Συνεχίζεται...[PART 2]

Όταν καταλάβουμε πόσα είναι αυτά που μας ενώνουν τότε τίποτα πια δεν θα μπορεί να μας κάνει να ζούμε ανταγωνιστικά ο ένας απέναντι στον άλλο...θα έχουμε γίνει πραγματικοί συνταξιδιώτες στο ταξίδι της ζωής.



http://wherethehellismatt.com/about.shtml

Δείτε το σε HD εδώ

To "Wear Sunscreen" είναι το κοινό όνομα ενός δοκιμίου, (στην πραγματικότητα ονομάζεται "Advice, like youth, probably just wasted on the young""), γραμμένο από την Μαίρη Schmich και δημοσιευθηκε στην σαν μια στήλη για την Chicago Tribune το 1997.

Η πιο δημοφιλής και η πιο γνωστή μορφή του δοκιμίου είναι η επιτυχημένη μουσική version του, που κυκλοφόρησε σε Single το 1999, απο τον Baz Luhrmann.

Πάρα πολύ καλό, αγγίζει καρδιές.

Ευχαριστώ την φίλη μου Νικιάννα για την επιμόρφωση :)

Οι γαλαξίες, οι ήλιοι, οι πλανήτες, τα κοσμικά σώματα, ο ουρανός, η θάλασσα, τα βουνά, τα δεντρά, τα φυτά, τα ζώα, τα έντομα, οι πέτρες, το φως, ο ήχος, ο αέρας, τα ψάρια, τα ποντίκια, το χαρτί, τα computer, οι ψηφιακές πληροφορίες, τα pulsars, τα νεφελώματα, τα υγρά, το κρασί, τα φρούτα, το φαγητό, τα μόρια, τα άτομα, ο καφές, το λαδί, ο χρυσός, τα διαμάντια, το νερό, οι τρίχες, οι υπερκαινοφανής, τα λιοντάρια, τα κύτταρα, τα άνθη, τα κουκούτσια, οι αστραπές, οι τυφώνες, η άμμος, κι ο άνθρωπος....

Όλα είναι φτιαγμένα από τα ίδια υλικά... αλλά ο άνθρωπος κοιτάει τις αντιθέσεις, ψάχνει διαρκώς να βρει τι τον ξεχωρίζει από όλα τα άλλα κι απ’ όλους τους άλλους, είμαστε εγωιστές, ψάχνουμε διαρκώς να βρούμε αυτά που μας διαχωρίζουν, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνότητα, το χρήμα, κι όχι απλώς τα ψάχνουμε αλλά όταν τα βρούμε ή κάποιος μας τα «δείξει» εμείς με φανατικό τρόπο τα υποστηρίζουμε...σε αυτόν τον μικρόκοσμο που κάποιοι σοφοί κατασκεύασαν και συνειδητά διαμόρφωσαν, μάθανε σε όλους μας πως να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από την φύση...από τα πάντα, ακόμα κι από τους άλλους ανθρώπους, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να είμαστε καλά εμείς, αυτό για το οποίο πολεμάμε να είναι δίκαιο για εμάς, οι πράξεις μας να αφορούν μόνο το δικό μας κάλο, αυτό που καταλαβαίνουμε να είναι υποπροϊόν κατήχησης κι όχι εσωτερικής αναζήτησης... γιατί είναι πιο εύκολο να μας το πει ένας δάσκαλος, ένας αρχηγός...αρκεί να μην το ανακαλύψουμε εμείς οι ίδιοι, να μην έχουμε αυτή την ευθύνη.

Αυτός ο διαχωρισμός, στα πάντα...δεν ισχύει στην φύση...το κάθε τι επηρεάζει τα πάντα...και το καθένα χρειάζεται τα πάντα...μόνο στις δικές μας διδαχές υπάρχει ο διαχωρισμός, στην δική μας φτιαχτή από εξωτερικούς παράγοντες αντίληψη για το τι πραγματικά είναι....λες και παντού οι άνθρωποι δεν πονάνε με τον ίδιο τρόπο, δεν κλαίνε, δεν φοβούνται όπως κι υπόλοιποι, δεν νιώθουν την αδικιά, δεν χαμογελούν όπως οι υπόλοιποι, δεν έχουν τις ίδιες ακριβώς ανάγκες κι αγωνίες ...είναι άλλοι αυτοί, έχουν άλλοι εθνότητα...πιστεύουν σε άλλον θεό, δεν έχουνε όλοι μια μάνα; ένα πατέρα; μόνο εμείς έχουμε; ...είναι εύκολο να διαχωρίζουμε τα πάντα, είναι εύκολο να είμαστε υπεύθυνοι για κάτι που αφορά τον μικρόκοσμο μας, δεν είναι όμως εύκολο να έχουμε ένα γενικότερο αίσθημα ευθύνης..., για όλους και προς τα πάντα...γιατί, όταν αισθανθούμε αυτή την ευθύνη θα αρχίσει να μας ενοχλεί που ζούμε σε έναν κόσμο όπου ο θάνατος, ο πόνος, η μιζέρια, η κακουχία, η βια και η δυστυχία είναι πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά στις ζωές όλων τον ανθρώπινων όντων...αλλά εμείς μάθαμε να ζούμε με την ιδέα ότι δεν ευθυνόμαστε για αυτό, άρα δεν χρειάζεται να κάνουμε και τίποτα για αυτό...
Δεν είμαστε υπεύθυνοι εμείς όταν πεθαίνουν τα παιδιά κάποιου άλλου σε μια μακρινή χώρα...έτσι μάθαμε...αυτό διδαχτήκαμε να πιστεύουμε...και αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει γιατί δεν κάναμε ποτέ μια απλή ερώτηση στον εαυτό μας....γιατί δεν αλλάζουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης που επικρατεί εδώ και χιλιετίες; ρωτήστε τον εαυτό σας...γιατί δεν αλλάζω; ρωτήστε τον εαυτό σας, πόλεμο; πόνο; θυμό; θλίψη; διαχωρισμό; αυτό θέλω; ή είμαστε τόσο βολεμένοι καλύπτοντας τις επιφανειακές μας ανάγκες ώστε να αδιαφορούμε αν τα παιδιά μας αύριο δολοφονηθούν εξαιτίας των διαχωρισμών, κι αν ισχύει κάτι τέτοιο τότε μάλλον δεν τα αγαπάμε όσο νομίζαμε τελικά... όσο αρνούμαστε να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση...γιατί δεν αλλάζω; το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο, αυτό που ο άνθρωπος βιώνει εδώ και χιλιάδες χρόνια...να καταστρέφει τον ίδιο ...και τα πάντα γύρω του.

Γιατί δεν αλλάζω;

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΗ!

Ο Dick Hoyt είναι ένας συνταξιούχος του Αμερικανικού στρατού, ζει στην πόλη Holland της Μασαχουσέτης των Η.Π.Α. και είναι σήμερα 68 ετών.
Πριν από 46 χρόνια η σύζυγός του Judy έφερε στον κόσμο ένα αγοράκι που το ονόμασαν Rick.
Η γέννα ήταν δύσκολη καθώς ο ομφάλιος λώρος είχε μπλεχτεί γύρω από το λαιμό του εμβρύου σταματώντας την αιμάτωση του εγκεφάλου τα πρώτα κρίσιμα λεπτά της ζωής του.
Τελικά o Rick έζησε αλλά όπως είπαν αργότερα οι γιατροί στους γονείς του δεν θα μπορούσε ποτέ ούτε να περπατήσει, ούτε να μιλήσει.
Η ολιγόλεπτη αυτή στέρηση του οξυγόνου κατέστρεψε το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση των άκρων και της ομιλίας. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να ελέγχει τις κινήσεις του κεφαλιού.
Οι γιατροί τους πρότειναν να βάλουν το Rick σε ένα ειδικό ιατρικό κέντρο για παιδιά με τέτοια προβλήματα όπου θα τύχει της καλύτερης δυνατής φροντίδας. Τότε ο Rick ήταν 9 μηνών.
Οι Hoyt ήταν κατηγορηματικοί. Τα ματάκια του Rick ακολουθούσαν τις κινήσεις τους μέσα στο δωμάτιο. Δεν μπορούσαν να αποδεχθούν ότι το παιδί τους θα έμενε για πάντα "φυτό".
Πήραν την απόφαση να μεγαλώσουν τον Rick μαζί με τ' αδέλφια του σαν ένα φυσιολογικό παιδί.
Όταν ο Rick ήταν 11 ετών τον πήγαν στο Πολυτεχνείο του Tufts University στη Βοστόνη και ζήτησαν από τους μηχανικούς μήπως υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουν το παιδί να επικοινωνεί.
Μόλις ο επικεφαλής καθηγητής είδε το παιδί, τους είπε: "Αδύνατον. Ο εγκέφαλος ενός τέτοιου παιδιού δεν μπορεί να δεχθεί τίποτε!"
"Σας παρακαλώ, μιλήστε του." Είπε ο Dick. "Πείτε του κάτι. Πείτε του ένα αστείο!"
Ο καθηγητής είπε στον Rick ένα ανέκδοτο και ο Rick γέλασε.
Λίγους μήνες αργότερα οι μηχανικοί του Tufts έφτιαξαν ένα σύστημα με το οποίο ο Rick με διάφορες κινήσεις του κεφαλιού μετακινούσε ένα κέρσορα, επιλέγοντας γράμματα και σχημάτιζε λέξεις στην οθόνη ενός υπολογιστή.

Αυτό ήταν! Το παιδί άρχισε να επικοινωνεί. Η πρώτη φράση που έγραψε στον υπολογιστή ήταν: "GO BRUINS". Είναι μια έκφραση των Αμερικανών για να ενθαρρύνουν την ομάδα τους. Bruins είναι η ομάδα χόκεϊ της Βοστόνης. Έτσι το παιδί έδειξε μια σαφή προτίμηση προς τον αθλητισμό.
Αργότερα πήγε στο σχολείο. Όταν ήταν 15 ετών ένας συμμαθητής του τραυματίστηκε σε τροχαίο και το σχολείο οργάνωσε έναν αγώνα δρόμου 8 χιλιομέτρων προς τιμήν του.
Όταν ο Rick γύρισε στο σπίτι είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά θέλω να τρέξουμε για τον Στιβ".
Ο Dick σάστισε Πως ένα "γουρουνόπουλο", όπως συνήθιζε να λέει για τον εαυτό του, που δεν έτρεξε ποτέ πάνω από ένα χιλιόμετρο συνεχόμενο, θα έσπρωχνε ένα αναπηρικό καροτσάκι για 8 χιλιόμετρα;
Το δοκίμασε. Και τα κατάφεραν. Μετά ο Dick ήταν "παράλυτος" για δυο βδομάδες.
Ο Rick είπε στον πατέρα του: "Μπαμπά, όταν τρέχαμε, ένοιωθα ότι δεν είμαι πια παράλυτος. Ένοιωθα να τρέχω κι εγώ μαζί σου! "
Αυτή η μέρα άλλαξε την ζωή των Hoyt για πάντα.
Ο Dick δάκρυσε. Αποφάσισε να τρέχει μαζί με το γιο του όσο πιο συχνά μπορούσε.
Άρχισαν εντατική προπόνηση και 2 χρόνια αργότερα ήταν έτοιμοι για το μεγάλο αθλητικό γεγονός. Τον Μαραθώνιο της Βοστόνης του 1979.
Δεν κατάφεραν να πάρουν επίσημη συμμετοχή αλλά έτρεξαν και τερμάτισαν!
Τα επόμενα χρόνια πήραν και επίσημη συμμετοχή.
Η επόμενη πρόκληση ήταν το τρίαθλο. Ένα αγώνισμα συνδυασμός από τρέξιμο, ποδηλασία και κολύμπι. Οι Ολυμπιακές αποστάσεις για το τρίαθλο είναι: τρέξιμο 10 χλμ., ποδηλασία 40χλμ. και κολύμπι 1.5 χλμ. Ο Dick αποφάσισε να το δοκιμάσει κι αυτό. Και τα κατάφερε. Και όσο ο Dick ανέβαζε τον πήχη και δοκίμαζε πιο δύσκολες διοργανώσεις, τόσο ο Rick ένιωθε λιγότερο την τετραπληγία του. Γίνονται πολλές διοργανώσεις τρίαθλου ανά τον κόσμο σε διάφορες αποστάσεις. Η κορυφαία όμως δοκιμασία για υπεραθλητές ψυχής είναι το λεγόμενο Ironman τρίαθλο που διεξάγεται στη Χαβάη. 3,8 χλμ. κολύμπι, Μαραθώνιος (42.195μ. τρέξιμο) και 180 χλμ. ποδηλασία! Μια δοκιμασία 15 ωρών για σώμα και ψυχή γι αυτούς που αποδεικνύουν ότι η θέληση μπορεί να νικήσει την σωματική εξάντληση.


Ο Dick το επιχείρησε 6 φορές. Και τερμάτισε και τις 6! Μεταφέροντας πάντα τον γιο του, Rick.
Κολύμπησε 3,8 χλμ. σέρνοντας μια φουσκωτή βάρκα μέσα στην οποία ήταν ο Rick, έτρεξε 42 χλμ. σπρώχνοντας το αναπηρικό καροτσάκι του Rick και ποδηλατούσε για 180 χλμ. κουβαλώντας και τον Rick. Κάτι που πολλοί αθλητές δεν καταφέρνουν ούτε μόνοι τους.
Από το 1979 που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, ο Dick και ο Rick Hoyt (Team Hoyt) συμμετείχαν σε 958 αθλητικά γεγονότα μεταξύ των οποίων 224 τρίαθλον, 6 Ironman τρίαθλον, 65 Μαραθώνιους, τους 25 στη Βοστόνη και 20 δίαθλα με ένα απ' αυτά το1992, να διασχίζουν τις Ην. Πολιτείες από Βορρά προς Νότο τρέχοντας και ποδηλατόντας για 45 μέρες καλύπτοντας 5.976 χλμ!
Πέρυσι σε ηλικία 67 ετών ο Dick και 45 ο Rick τερμάτισαν για 25η φορά στον Μαραθώνιο της Βοστόνης, στην 5.083η θέση μεταξύ 10.000 αθλητών.
Το 1992 τερμάτισαν με χρόνο 2 ώρες και 40 λεπτά, 35 λεπτά πάνω από το παγκόσμιο ρεκόρ.
Τότε κάποιοι παρότρυναν τον Dick να τρέξει μόνος του μια και ήταν σίγουρο ότι θα κατέγραφε χρόνο μέσα στους καλύτερους του κόσμου.
Η απάντηση του Dick ήταν άμεση και μονολεκτική. ΟΧΙ. Τρέχω για να αισθάνεται καλύτερα ο γιος μου και όχι για το ρεκόρ.

Ο Rick κατάφερε να κερδίσει μια θέση στο πανεπιστήμιο και όταν αποφοίτησε δέχθηκε την πρόταση του πανεπιστημίου για να εργαστεί στις υπηρεσίες του, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Ο Dick ανακηρύχθηκε ο ΠΑΤΕΡΑΣ του αιώνα και συνεχίζει να λαμβάνει μέρος σε μαραθώνιους και τρίαθλα όποτε οι υποχρεώσεις του Rick το επιτρέπουν.
Πρόσφατα σε μια τηλεοπτική συνέντευξη των Hoyt ρώτησαν τον Rick, μετά απ' όλα αυτά τι δώρο θα ήθελε να κάνει στον πατέρα του. Ο Rick έγραψε στον υπολογιστή:
"Θα ήθελα, έστω και για μία φορά, να καθίσει ο πατέρας μου στο καροτσάκι και να τον σπρώχνω εγώ."

The Universal Declaration of Human Rights from Seth Brau on Vimeo.

"Η Παγκόσμια διακήρυξη των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων"

Σε έναν κόσμο που μαστίζεται από οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, δικαιώματα όπως η ελευθερία της σκέψης, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, η ισότητα των φύλων, η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων, η ισότητα απέναντι στους νόμους, το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς και δίκαιους μισθούς, το να πιστεύεις σε όποια θρησκεία θέλεις ή και σε καμία κλπ, αγνοούνται καθημερινά. Σε έναν πλανήτη όπου θα μπορούσαν όλοι να απολαμβάνουν αυτά τα οποία είναι εκ γενετής δικαιώματα των ανθρώπων, μόνο το 20% κάποιων προνομιούχων φαίνεται να τα απολαμβάνουν και μάλιστα εις βάρος του υπόλοιπου 80%.

Πανανθρώπινες αλήθειες και δικαιώματα, για τις οποία εκατομύρια άνθρωποι ανά τους αιώνες έχουν βασανιστεί, σκοτωθεί, χάσει τις οικογένειες τους, τις δουλείες, την αξιοπρέπεια τους και την ελευθερία τους φαίνεται ότι δεν συγκινούν εκείνους που ασκούν την εξουσία πάνω τους χρησιμοποιώντας τα διάφορα κοινωνικοπολιτικά προϊόντα που τους βολεύουν, είτε πρόκειται για δημοκρατικά πολιτεύματα είτε για θρησκείες και ολοκληρωτικά καθεστώτα, όλα αυτά χρησιμοποιούνται ως μοχλοί εκμετάλλευσης των απλών ανθρώπων εδώ και χιλιετίες.

Ας ελπίσουμε οι τωρινοί άνθρωποι με μέσο τους την πληροφόρηση θα μπορέσουν να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο που αιώνες τώρα καταστρέφει τις ελπίδες δισεκατομμυρίων ανθρώπων για ένα καλύτερο αύριο.

Thanks to Chryssa for reminding me :)

Δυστυχώς μετά από 200,000 χρόνια εξέλιξης του, ο Homo Sapiens το μόνο που έχει να επιδείξει είναι, απίστευτη σκληρότητα, μηδενικό ήθος, αδιανόητη ανοχή στις καταστροφικές και δολοφονικές του τάσεις!





Καθώς εικόνες σαν κι αυτές κάνουν τον γύρο του κόσμου, εμείς απαθείς παρατηρητές μιας σφαγής - από κατά τα άλλα πολιτισμένους και προοδευμένους πολίτες ετούτης της οικουμένης - αδιάφοροι στα εγκλήματα που συντελούνται καθημερινά εις βάρος άλλων όντων, συνεχίζουμε την ζωούλα μας σαν να μην τρέχει τίποτα.





Οι εικόνες σφαγής, που αποτελούν δήγμα μιας ανθρώπινης καθημερινότητας είναι η απόδειξη ότι σύντομα η φύση θα πρέπει να διορθώσει το λάθος που έκανε πριν από χιλιάδες χρόνια τοποθετώντας μας στην κορυφή της εξέλιξης.





Κρίμα που γεννιούνται παιδιά ανθρώπων σε τούτο τον πλανήτη που μαθαίνουν και εκείνα με την σειρά τους τι σημαίνει να είσαι πολιτισμένος άνθρωπος. Κρίμα που το μοναδικό ιδανικό για το οποίο αγωνίζεται ο "πολιτισμένος" άνθρωπος είναι η ανάγκη του όσο δυνατόν μεγαλύτερου χρηματικού κέρδους.


Ιδού ο «Άνθρωπος»