Πριν από 2.700 χρόνια ένας άνθρωπος, ο Ησίοδος δημιουργεί το ποίημα του «Θεογονία» (Κοσμογονία). Ο Ησίοδος θεωρούσε ότι αρχή του κόσμου υπήρξε το Χάος που γέννησε την Νύκτα, το Βασίλειο των νεκρών, την Γαία, τον Έρωτα (έλξη) και το Έρεβος.

Πριν από 2.600 χρόνια ένας άνθρωπος είπε, «για να κατανοήσουμε τον κόσμο, απαιτείται να γνωρίζουμε τη φύση του.» Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Θαλής ο Μιλησιος.



Πριν από 2.550 χρόνια ο Ηράκλειτος υποστηρίξε ότι η πρωταρχική ουσία στον Κόσμο είναι η ενέργεια (το πυρ) κι οτι ο κόσμος είναι «Πυρ αείζωον, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο» Σήμερα, μετά την πειραματική επιβεβαίωση της θεωρίας του Άλμπερτ Αϊνστάιν γνωρίζουμε βέβαια ότι αυτό είναι αλήθεια και ότι η ύλη και η ενέργεια είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετική κατάσταση.



Πριν από περίπου 2500 χρόνια, ένας άνθρωπος, ο Ηρόδοτος, καταγράφει για πρώτη φορά την ιστορία.

Την ίδια εποχή ο άνθρωπος, με πρωτοπόρο τον Ιπποκράτη, αρχίζει να μελέτα την ανατομία και τη φυσιολογία και δημιουργούνται τα θεμέλια της σύγχρονης ιατρικής. Το λεξιλόγιο περιλαμβάνει λέξεις όπως, χρόνια, κρίση, ανάρρωση, υποτροπή, και επιδείνωση.

Πριν από περίπου 2500 χρόνια ο Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, μέλος των Πυθαγορείων, βρίσκει την έδρα της αντίληψης στον εγκέφαλο. Ένας σύγχρονος του, ο Παρμενίδης ο Ελεάτης δίδασκε ότι «όλα είναι ένα». Την ίδια εποχή ο Λεύκιππος της Μιλήτου έλεγε ότι η κόσμος αποτελείται από κενό και άτομα, τα οποία είναι ανεπαίσθητα μεμονωμένα σωματίδια και διαφέρουν μόνο σε μέγεθος, σχήμα, και θέση. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Δημόκριτος αναπτύσσει την ατομική θεωρία του Λεύκιππου λέγοντας: Τα Άτομα δονούνται όταν βρίσκονται σε επαφή μέσα σε στερεά σώματα και υπάρχουν σε ένα χώρο ο οποίος έχει άπειρη έκταση και στον οποίο κάθε αστέρι είναι ένας ήλιος και έχει το δικό του κόσμο.



Πριν από 2400 χρόνια, ένας άνθρωπος, ο Σωκράτης, δημιουργεί την διαλεκτική μέθοδο της έρευνας. Για την επίλυση ενός προβλήματος, θα πρέπει το πρόβλημα να αναλυθεί σε μια σειρά ερωτημάτων (παραμέτρων), οι απαντήσεις οι οποίες σταδιακά θα οδηγήσουν στην απόσταξη της ζητούμενης απάντησης (αποτέλεσμα). Η επίδραση αυτής της προσέγγισης είναι πιο αισθητή σήμερα στη χρήση της επιστημονικής μεθόδου, και στην υπόθεση, που αποτελεί το πρώτο στάδιο αυτής.



2400 χρόνια πριν, ο άνθρωπος είχε μάθει αρκετά για την κίνηση του φεγγαριού που θα μπορούσε να προβλέψει την ακολουθία των εκλείψεων της σελήνης.

Πριν από περίπου 2300 χρόνια η Φυσική ιστορία αρχίζει με τον Αριστοτέλη και άλλους αρχαίους φιλοσόφους οι οποίοι ανέλυσαν την ποικιλομορφία του φυσικού κόσμου. Από τους αρχαίους Έλληνες μέχρι το έργο του Carolus Linnaeus (επίσης γνωστός ως ο Carl Linnaeus, ή Carl von Linne) και άλλους φυσιολάτρες 18ου αιώνα, η κύρια ιδέα της φυσικής ιστορίας ήταν το naturae Scala ή Μεγάλη αλυσίδα των υπάρξεων, μια εννοιολογική διάταξη των ορυκτών, λαχανικών, τον πιο πρωτόγονων μορφών ζωής, και των πιο πολύπλοκων μορφών ζωής σε μια γραμμική κλίμακα της αύξησης της "τελειότητας", με αποκορύφωμα το ανθρώπινο είδος. Ο Αριστοτέλης αναφέρει πως «έχουμε γνώση σε ένα επιστημονικό γεγονός όταν δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι θα μπορούσε να είναι αλλιώς».

Πριν από 2300 χρόνια, ο Ερατοσθένης υπολογίζει την διάμετρο της Γης και ο Αρίσταρχος ο Σαμιος πρότεινε για πρώτη φορά ένα ηλιοκεντρικό μοντέλο του σύμπαντος.

Πριν από περίπου 2300 χρόνια, ο άνθρωπος εφευρίσκει την πυξίδα, την βίδα, τον νερόμυλο, το υνί και τον μοχλό.

Πριν από περίπου 2100 χρόνια ο άνθρωπος δημιουργεί το χαρτί.

Την ίδια περίοδο ο άνθρωπος δημιουργεί την πρώτη υπολογιστική μηχανή, το μηχανισμό των Αντικυθήρων



2000 χρόνια πριν, ο άνθρωπος εφευρίσκει τις ατμομηχανές - μηχανήματα που αξιοποιούν την θερμική ενέργεια του θερμού ατμού για την παροχή εργασίας και τις αντλίες.

Συνεχίζεται...[PART 5]