NiBlog: "ΤΟ ΜΑΝΙΟΥΑΛ" Ενδείξεις και αποδείξεις – Η διαφορά μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού

7/11/2007

"ΤΟ ΜΑΝΙΟΥΑΛ" Ενδείξεις και αποδείξεις – Η διαφορά μεταξύ του πραγματικού και του φανταστικού

7/11/2007 12:02:00 π.μ. |

Αναρτήθηκε από Nick Fassolas

Μέρος 2

Εκείνη τη στιγμή σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται ο Γιωργάκης, ο τρελός της γειτονιάς και πλησιάζει το συγκεντρωμένο πλήθος, κοιτάζει τον πεσμένο άντρα και λέει στον περίγυρο, «Καλά τρελοί είστε όλοι; Τι τον αφήσατε τον άνθρωπο πεσμένο κατά μεσής του δρόμου;» πάει κοντά του και λέει δυνατά, « Ε! Κύριος ξύπνα!».
Από πίσω του πετάγεται ένας από τους παρευρισκόμενους και του λέει , «Τι ξύπνα βρε χριστιανέ!, δεν βλέπεις πως ο άνθρωπος είναι νεκρός;».

Ο Γιωργάκης κοιτάει πίσω του χωρίς να δει ποιος το ‘πε και φωνάζει ακόμη πιο δυνατά, «ΞΥΠΝΑ ΡΕ!!!».

Με τα μάτια του γουρλωμένα και το κεφάλι του να ζυγίζει 2 τόνους, ο άντρας που μέχρι πριν μια σελίδα εθεωρείτο νεκρός, πετάχτηκε όρθιος κοιτάζοντας με έκπληξη αλλά και φόβο το κόσμο που τον κοίταζε επίμονα και με αυστηρό ύφος.

«Έλα εντάξει είσαι τώρα...», του είπε ο Γιωργάκης ... και έφυγε τρέχοντας για να πιάσει έναν ρινόκερο, που νόμισε πως είχε δει να περνάει πριν λίγο... από δίπλα του.

-Τέτοιου είδους παραλογισμούς και παρεξηγήσεις που βασίζονται σε ενδείξεις συναντάμε παντού. Στα ταξίδια, όταν επιλέγουμε τον άνθρωπο που θα παντρευτούμε, όταν διαλέγουμε αυτοκίνητο, ακόμη και τις παρέες μας ή την θρησκεία στην οποία θα πιστεύουμε για όλη μας την ζωή.

Βασιστείτε λοιπόν, στην Έρευνα των ενδείξεων και όχι στις ενδείξεις κάθε αυτές, πλησιάστε όσο το δυνατόν περισσότερο και με μεγάλες δόσεις ρεαλισμού, αυτό που πραγματικά ΕΙΝΑΙ και όχι αυτό που θα θέλατε να είναι ή αυτό που νομίζετε ότι είναι ή τέλος, αυτό που... σας είπανε ότι είναι.

Ετικέτες The Manual

5 σχόλια :

Taskebas είπε...: Χμμμμμμ τώρα ξεδιαλύνουνε όλα μέσα στο μυαλό μου!!!! (ως αναφορά το βιβλίο). Τελικά αν οι παππούδες (οι πραγματικοί παππούδες) αλλά και οι έφηβοι (βλέπε πιτσιρίκα 16 ετών) "βλέπουν" τους 35άριδες "παππούδες" μήπως έχουμε πρόβλημα ως κοινωνία κύριοι λέγω!!!! Εδώ λέμε ο ένας τον άλλο “γέρο” και “παππού”!!!. Λες? Μήπως τελικά πρέπει όλοι να επικεντρωθούμε στο κυνήγι του ρινόκερου (που είναι και είδος προς εξαφάνιση)!!.
Για συνέχισε ρε γέρο να δούμε που θα μας βγάλει.!!
Το θέμα πάντως χρήζει μεγάλης κουβέντας και περιμένω τα γραφόμενα σου και για….. «τους γονείς μας, τα αδέλφια μας, την κοινωνία, το χρήμα, τον έρωτα, το σχολείο, το γάμο, το κάπνισμα, την φιλοσοφία».; 11 Ιουλίου 2007 στις 10:51 π.μ.
Nick Fassolas είπε...: Τασκεμπά νομιζω πως αρχίζεις να μπαίνεις στην ουσία του παραδείγματος.

Το παράδειγμα ουσιαστικά μας δείχνει την επιπολαιότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε, πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις.
Μας δείχνει πως όλοι οσοι παρακολουθούν το συμβάν αντί πραγματικά να δούν αν αυτός ο άνθρωπος ειναι νεκρός επιλέγουν να εμπιστευτούν τις ενδείξεις και όχι τις αποδείξεις.
Δηλαδή ακουν τον Παππου που λέει οτι ο άνθρωπος ειναι νεκρός και το αποδέχονται με επιπολαιότητα, κανείς τους δεν εξακρυβώνει του λογου το αληθές. Το ίδιο κανουν και στην περίπτωση της πιτσιρίκας, η οποία βέβαια λόγω και του μικρού της ηλικίας της ειναι και κάπως λογικό να αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση με επιπολαιότητα. Όμως - και εδω ειναι το Bottom line- ολοι η παρευρισκόμενοι ανεξαιρέτου ηλικίας φέρονται με τον ίδιο τρόπο. Αυτο είναι τελίκα μία πληγή στην κοινωνία μας, ότι όλοι λειτουργούμε στα πάντα, βασιζόμενοι στις ενδείξεις, με επιπολαιότητα.

Όσο για τα υπόλοιπα στο βιβλίο που γράφω θα είναι το καθένα και ξεχωριστό κεφάλαιο.; 11 Ιουλίου 2007 στις 11:25 π.μ.
Antoine είπε...: Παιδιά για μένα μια είναι η ουσία, τα πάντα στη ζωή καθοδηγούνται απο κίνητρα. Όλοι είμαστε παππούδες από την στιγμή που γεννιόμαστε. Τα κίνητρα είναι αυτά ΄που μας κάνουν νέους. Η δίψα, για μάθηση για κατάκτηση για απόλαυση, όλα αυτά που μια δεδομένη στιγμή τα θεωρούμε παααααααρα πολυ σημαντικά μας βγάζουν κάθε τόσο από το καβούκι μας και τότε μέσα από έναν παππού είτε αυτός ειναι 20αρης ή 35άρης βγαίνει ένας έφηβος(με την αρχαιοελληνική εννοια). Τα πάντα στη ζωή μας κάνουν νέους όταν τα κίνητρα είναι πολύ ισχυρά.; 12 Ιουλίου 2007 στις 8:50 π.μ.
Antoine είπε...: Πέρα από τις αναλύσεις εγώ θα δηλώσω πως σε μια μέρα καύσωνα. Ο αδελφός μου πήγε για τσιγάρα και γύρισε με ένα παγωτό!!!!
Τι να περιμένω κύριοι από την κάθε πιτσιρίκα που αδιαφορεί για μένα όταν το ίδιο το αδελφάκι μου , αυτό που με τόση αγάπη (του έριχνα φάπες μικρός ) μεγάλωσε δίπλα μου, πάει στο μπακάλι και δεν μου παίρνει και μένα ένα παγωτό!!!!; 13 Ιουλίου 2007 στις 2:26 μ.μ.
Taskebas είπε...: Μάλλον δεν του έριξες αρκετές όταν ήταν μικρός!!! Γι' αυτό τώρα συμπεριφέρεται σαν 16χρονο. Άκου δεν πήρε παγωτό και στον μεγαλύτερο αδελφό του. Ντροπή!!
Σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας Θεέ μου.!; 16 Ιουλίου 2007 στις 9:09 π.μ.